Dalej podano, że w dniu 26 września 2011 r. wnioskodawca R. Ż., za pośrednictwem pełnomocnika, złożył zażalenie do Ministra Skarbu Państwa na niezałatwienie sprawy przez Wojewodę D. i przewlekle prowadzone postępowanie. W odpowiedzi Minister Skarbu Państwa wydał w dniu [...]r. postanowienie, w którym po pierwsze uznał zażalenie za uzasadnione, a po drugie wyznaczył organowi termin czterech miesięcy od dnia doręczenia postanowienia na rozpatrzenie przedmiotowej sprawy. Wskazać dodatkowo należy, że w uzasadnieniu wydanego postanowienia Minister Skarbu Państwa wyraźnie potwierdził, że wojewoda nie podjął praktycznie żadnych czynności w celu rozpatrzenia wniosku o potwierdzenie prawa do rekompensaty. Minister wskazał także, że organ już kilkakrotnie wyznaczał termin dodatkowego załatwienia sprawy, przy czym nie podjął nawet próby uzasadnienia takiego działania, stąd kolejne próby przedłużania postępowania poprzez wydawanie postanowień o przedłużeniu terminu nie mogą być brane pod uwagę przy ocenie bezczynności. Postanowieniem z dnia [...] r. organ wyższego stopnia wyznaczył wojewodzie czteromiesięczny termin na ostateczne rozpatrzenie przedmiotowej sprawy, uwzględniając już wówczas, że w sprawach tego typu istnieje konieczność wyjaśniania skomplikowanych kwestii. Wynika stąd, że sprawa ta powinna była zakończyć się już na początku maja 2012 r.
Następnie skarżący wskazali, że przewlekłość postępowania oznacza stan, w którym organ administracyjny w sposób nieuzasadniony "przedłuża" termin załatwienia sprawy w trybie art. 36 § 2 kpa, powołując się na niezależne od niego przyczyny uniemożliwiające dotrzymanie terminu podstawowego; działanie lub zaniechanie organu, które sprowadza się do prowadzenia postępowania w sposób nieefektywny, poprzez wykonywanie czynności w dużym odstępie czasu bądź wykonywaniu czynności pozornych, powodujących, że formalnie organ nie jest bezczynny (por. J. Drachal, J. Jasielski, R. Stankiewicz (w:) Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, pod red. R. Hausera i M. Wierzbowskiego, Warszawa 2011, tezy do art. 149). Takie też rozumienie zdaje się przyjmować orzecznictwo uznając, że przewlekłość obejmuje opieszałe, niesprawne i nieskuteczne działanie organu, w sytuacji gdy sprawa mogła być załatwiona w terminie krótszym, jak również nieuzasadnione przedłużanie terminu załatwienia sprawy. Natomiast bezczynność oznacza brak jakiejkolwiek aktywności organu administracji ' w danej sprawie (por. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 25 sierpnia 2011 r. sygn. akt II SAB/PO 42/11. wyrok WSA w Krakowie z dnia 11 stycznia 2012 r., II SAB/Kr 143/11). W konsekwencji skarżący podnieśli, że z tych względów należy uznać, iż rozpoznając skargę na bezczynność organu administracji publicznej, na podstawie przepisów art. 149 § 1 PostAdmU w zw. z art. 3 § 2 pkt 8 PostAdmU, w brzmieniu obowiązującym od dnia 11 kwietnia 2011 r., sąd administracyjny obowiązany jest dokonać z urzędu kontroli przewlekłości postępowania administracyjnego, którego dotyczy skarga (wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 1 lutego 2012 r. II SAB/Go 59/11). W związku z powyższym skarżący zawarli wniosek ewentualny o stwierdzenie przewlekłości prowadzonego postępowania.