Instytucja zaniechania ustalenia i poboru podatku od towarów i usług może dotyczyć tylko tych zobowiązań podatkowych, których termin płatności jeszcze nie upłynął.
oddala skargę w przedmiocie zaniechania ustalania i poboru podatku od towarów i usług.
Pismem z dnia 13 kwietnia 1994 r. Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa O/T w O. Gospodarstwo Rolne w P. zwróciło się do Urzędu Skarbowego w S. o zaniechanie ustalania i poboru podatku od towarów i usług od dnia 5 lipca 1993 r. od wszelkich należności wynikających z umów sprzedaży, najmu i dzierżawy zawieranych przez to Gospodarstwo, w tym także sprzedaży maszyn i wyposażenia oraz umów najmu mieszkań np. z tytułu centralnego ogrzewania i ciepłej wody, jako że umowy te są związane z nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa. W piśmie tym Gospodarstwo powołało się na otrzymane odpisy pisma Ministerstwa Finansów z dnia 27 września 1993 r. oraz decyzji I Urzędu Skarbowego W. z dnia 14 października 1993 r. Decyzją z dnia 1 lipca 1994 r. Urząd Skarbowy w S. na podstawie art. 104 Kpa, art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ oraz par. 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 1989r. /Dz.U. 1990 nr 1 poz. 4 ze zm./ orzekł o zaniechaniu ustalania i poboru podatku od towarów i usług począwszy od 1 lipca 1994 r. od:
1. usług polegających na umowie dzierżawy /najmu/ budynków, budowli lub ich części, sprzętu rolniczego oraz gruntów,
2. sprzedaży budynków, budowli lub ich części dla potrzeb prowadzonych przez dzierżawcę /najemcę/ i nabywcę określonych rodzajów działalności pod warunkiem, że nabywca będzie tę działalność prowadził przez co najmniej 3 lata.
W uzasadnieniu tej decyzji Urząd Skarbowy wyjaśnił, że podejmując takie rozstrzygnięcie uwzględnił argumentację jednostki oraz zalecenia Ministra Finansów zawarte w pismach z dnia 27 września 1993 r., 9 grudnia 1993 r. i z 14 stycznia 1994 r. w sprawie wydawania na wniosek Agencji decyzji o zaniechaniu ustalania i poboru podatku od towarów i usług.
W odwołaniu od decyzji Urzędu Skarbowego Gospodarstwo Rolne w P. wniosło o jej zmianę i ustalenie terminu "zwolnienia" od podatku od dnia 5 lipca 1993 r. tj. od daty wejścia w życie przepisów o podatku od towarów i usług. Zarzuciło, iż decyzja Urzędu Skarbowego naruszyła zasadę równości stron /wynikająca z przepisów konstytucyjnych i art. 7 Kpa/ przez różne potraktowanie interesantów w tym samym stanie faktycznym. Na podstawie bowiem pisma Ministerstwa Finansów z dnia 27 września 1993 r. Urząd Skarbowy W. z dnia 14 października 1993 r. zwolnił Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa od obowiązku naliczania i poboru podatku VAT od 5 lipca 1993 r. podczas, gdy w tej sprawie Urząd Skarbowy podjął decyzję bardziej dolegliwą. Ponadto Gospodarstwo podniosło, że w świetle zasad rozdysponowania mienia byłych państwowych gospodarstw rolnych określonych w ustawie z dnia 19 października 1991 r. bezpodstawnie organ I instancji przyjął datę zwolnienia dopiero od 1 lipca 1994 r. zamiast od dnia wprowadzenia podatku. W dacie przyjętej przez Urząd Skarbowy stan faktyczny nie uległ zmianie.
Izba Skarbowa w O. decyzją z dnia 15 września 1994 r. utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego. Wyjaśniła, że zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o zobowiązaniach podatkowych organy podatkowe zostały upoważnione do zaniechania w całości lub w części ustalania zobowiązań podatkowych i poboru podatku w wypadkach gospodarczo lub społecznie uzasadnionych w stosunku do poszczególnych podatników. Zaniechanie to jest swoistą formą ulgi, która może być przyznana w wypadkach gdy przepisy o poszczególnych podatkach w takich warunkach ulgi nie przewidują, a wymagają tego względy gospodarcze, społeczne lub inne szczególne okoliczności. Zaniechanie ustalania i poboru możliwe jest wyłącznie w odniesieniu do tych zobowiązań podatkowych, których termin płatności jeszcze nie upłynął.