Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Barbara Pasternak Sędziowie: WSA Halina Jakubiec (spr.) WSA Janusz Kasprzycki po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi W. L. na postanowienie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności z dnia 30 października 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności wniesienia odwołania oddala skargę.
Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności postanowieniem z dnia 30 października 2015 r., nr [...] stwierdził niedopuszczalność wniesienia odwołania przez W. L. - dalej skarżącego - w związku z pismem skarżącego zatytułowanym "Odwołanie od decyzji o przyznaniu karty parkingowej nr [...]".
Jako podstawa prawna postanowienia wskazany został przepis art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2013 r., poz. 267) oraz przepis art. 134 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267).
Powyższe postanowienie wydano w oparciu o następujący stan faktyczny i prawny:
Skarżący złożył w dniu 23 września 2015r. w Powiatowym Zespole do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności wniosek o wydanie karty parkingowej. W tym samym dniu, organ zawiadomił skarżącego o możliwości odbioru karty parkingowej w dniu 24 września 2015 r. (zawiadomienie znak [...]). Skarżący odebrał kartę parkingową w dniu 25 września 2015 r. W dniu 1 października 2015 r. złożył pismo zatytułowane "Odwołanie", w którym kwestionował pięcioletni termin ważności karty parkingowej oraz wniósł o wydanie jej na stałe.
Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności uznał, że odwołanie jest niedopuszczalne, uzasadniając rozstrzygnięcie okolicznościami, iż karta parkingowa została wydana skarżącemu zgodnie z treścią przepisu art. 8 ust. 5c ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2012, poz. 1137 ze zm., dalej: p. r. d.) na okres 5 lat. Zawiadomienie o możliwości odbioru karty parkingowej oraz samo jej wydanie, w ocenie organu odwoławczego, nie wymagało formy decyzji administracyjnej. Była to czynność materialno-techniczna, o której należy poinformować stronę, co w niniejszej sprawie miało miejsce.
Organ przyjął w związku z tym, że wobec braku w sprawie rozstrzygnięcia, od którego stronie przysługuje odwołanie do organu II instancji, nie miał kompetencji do merytorycznego rozpoznania sprawy.
Powyższe postanowienie stało się przedmiotem skargi W. L. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.
W uzasadnieniu skargi zakwestionował stanowisko organu o charakterze prawnym wydania karty parkingowej. Zdaniem skarżącego mamy do czynienia z decyzją, gdyż poprzez wydanie karty parkingowej w sposób władczy rozstrzyga się o uprawnieniach indywidualnie wskazanej w karcie osoby. Ponadto, zdaniem skarżącego brak jest podstaw prawnych, by karta parkingowa wydawana była na czas określony, wynoszący 5 lat.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, jako bezzasadnej, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu postanowienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z z 2014, poz. 1647) w zw. z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej: p. p. s. a.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, stosując środki określone w ustawie. Kontrola sądowa polega na zbadaniu, czy przy wydawaniu zaskarżonego aktu nie doszło do rażącego naruszenia prawa dającego podstawę do stwierdzenia nieważności, naruszenia prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania, naruszenia prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy oraz naruszenia przepisów postępowania administracyjnego w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Sąd nie jest przy tym związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.