Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Halina Jakubiec Sędziowie WSA Janusz Kasprzycki WSA Barbara Pasternak (spr.) Protokolant Ewelina Kalita po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 listopada 2014r. sprawy ze skargi "A" S.A. z siedzibą w N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 19 maja 2014 r. nr [....] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji udzielającej zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku odpadów niebezpiecznych poza instalacjami i urządzeniami I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej kwotę 457 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia [...] 2013r. znak [...], Starosta, działając na podstawie art. 155 i art.104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267), po rozpatrzeniu wniosku firmy A S.A. z siedzibą w N, o zmianę zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku odpadów niebezpiecznych poza instalacjami i urządzeniami udzielonego firmie "A" J. M. Spółka Komandytowa, odmówił zmiany decyzji Starosty z dnia [...] 2008 r. znak: [...], udzielającej firmie "A" J. M. Spółka Komandytowa - K zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku odpadów niebezpiecznych poza instalacjami i urządzeniami.
W uzasadnieniu decyzji organ podał, że A S.A. z siedzibą w N wystąpiła dnia 4 października 2013r. z wnioskiem o zmianę zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku odpadów niebezpiecznych poza instalacjami i urządzeniami, udzielonego firmie "A" J. M. Spółka Komandytowa - K, decyzją Starosty z dnia [...] 2008 r. znak: [...]. Wniosek dotyczył zmiany procesu odzysku "R14 Inne działania polegające na wykorzystaniu odpadów w całości lub części" - wg załącznika nr 5 do ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2010 r. Nr 185, poz. 1243, z późn. zm.), na proces "R3 Recykling lub odzysk substancji organicznych, które nie są stosowane jako rozpuszczalniki (w tym kompostowanie i inne biologiczne procesy przekształcania)" - wg załącznika nr 1 do ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r., poz. 21). W piśmie z dnia 31 października 2013r. wnioskująca Spółka przedstawiła dodatkowe uzasadnienie swojego wniosku, przywołując przesłanki z art. 155 kpa, umożliwiające dokonanie zmiany decyzji i wskazując przy tym na spełnienie tych wymogów przez firmę A S.A. Zwrócono uwagę na konieczność dostosowania dotychczasowego zezwolenia do nowych przepisów, celem uniknięcia nieporozumień w kontaktach z organami administracji publicznej oraz potencjalnymi kontrahentami, jak również narażenia na zarzut legitymowania się wadliwą decyzją ze względu na rozbieżności z obecnie obowiązującymi przepisami, wskazując przy tym na słuszny interes strony oraz interes społeczny. Jako podstawę prawną dokonania zmiany decyzji wskazano art. 222 oraz art. 232 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2012r. o odpadach. Zdaniem wnioskującej Spółki, aby przedmiotowe zezwolenie utrzymało walor ważności przez okres dwóch lat, konieczne jest dostosowanie do nowego nazewnictwa procesów odzysku. Zastosowanie art. 232 nowej ustawy o odpadach jest niemożliwe bez dostosowania dotychczasowej decyzji w trybie art. 155 kpa do nowego nazewnictwa procesów odzysku określonych w art. 222 tej ustawy.
Uzasadniając odmowne załatwienie wniosku Spółki A, organ wskazał, że podstawę prawną wydania przez Starostę decyzji udzielającej firmie "A" J. M. Spółka Komandytowa zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku odpadów, stanowił art. 26 ust. 6 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach. Ustawa ta z dniem 23 stycznia 2013 r. utraciła moc - zgodnie z dyspozycją art. 252 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach. W obecnym stanie prawnym - na podstawie art. 41-44 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach wydawane są zezwolenia na przetwarzanie odpadów. Na mocy jednak art. 232 ust. 1 - 2 nowej ustawy, dotychczasowe zezwolenia na odzysk odpadów stają się zezwoleniami na przetwarzanie i zachowują ważność na czas, na jaki zostały wydane, ale nie dłużej niż do 23 stycznia 2015 r. Na ich podstawie posiadacz może do tego czasu prowadzić przetwarzanie odpadów w rozumieniu ustawy obecnie obowiązującej. Podstawę prawną zmiany decyzji stanowi art. 155 kpa, zgodnie z którym decyzja ostateczna, na mocy której strona nabyła prawo, może być w każdym czasie za zgodą strony uchylona lub zmieniona przez organ administracji państwowej, który ją wydał, jeżeli przepisy szczególne nie sprzeciwiają się uchyleniu lub zmianie takiej decyzji i przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony. Zmiana decyzji ostatecznej w trybie art. 155 kpa może być dokonana tylko w granicach stanu faktycznego sprawy "pierwotnej", przy uwzględnieniu normy prawa materialnego, w oparciu o którą wydano decyzję "pierwotną". Powyższe jednoznacznie stwierdził wyrokiem z dnia 6 marca 2012 r., II OSK 86/11 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie. Jak wskazał NSA, prawna możliwość zastosowania trybu przewidzianego w art. 155 kpa uwarunkowana jest prowadzeniem postępowania w ramach tego samego stanu prawnego i faktycznego. Zmiana obowiązującego prawa powoduje, że powstaje nowa sprawa zarówno w sensie procesowym, jak i materialnoprawnym, a prowadzone na podstawie art. 155 kpa postępowanie nie może zmierzać do ponownego merytorycznego rozpatrzenia sprawy zakończonej decyzją ostateczną. Zdaniem organu, zmiana decyzji wydanej na podstawie art. 26 ust. 6 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach w zakresie zmiany procesu odzysku z R14 (wg załącznika nr 5 do starej ustawy o odpadach) na proces R3 (wg załącznika nr 1 do nowej ustawy o odpadach) wymagałoby poddania ocenie przepisu prawa materialnego w sytuacji gdy przepis ten nie obowiązuje. Zmiana regulacji prawnej oznacza konieczność rozpatrzenia uprawnień strony na gruncie aktualnego stanu prawnego, co prowadzi do powstania nowej sprawy administracyjnej. Nadto wskazywany we wniosku przez firmę A S.A. przepis art. 232 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach stanowi konkretną regulację "przejściową" i zabezpiecza interes posiadacza odpadów w kontynuowaniu działalności w zakresie odzysku odpadów. Ustawodawca wprowadzając jednocześnie przepis art. 222 w "nowej" ustawie o odpadach: "Określone w dotychczasowych przepisach procesy odzysku R14 i R 15 stają się odpowiednio procesami odzysku R3, R5, Rll i R12, określonymi w załączniku nr 1 do niniejszej ustawy" daje możliwość posiadaczowi odpadów przyporządkowania odpowiedniego procesu odzysku bez konieczności zmiany decyzji w tym zakresie. Ustawodawca nie przewiduje potrzeby "dostosowywania" zezwoleń wydanych na podstawie przepisów "starej" ustawy o odpadach do przepisów wprowadzonych "nową" ustawą o odpadach. Nie można zatem zgodzić się z wnioskodawcą wskazującym na konieczność zmiany decyzji determinowaną wprowadzeniem zmian legislacyjnych. Zdaniem organu rozpatrywanie możliwości zmiany decyzji z dnia 8 kwietnia 2008 r. powodowałoby konieczność poddania ocenie przepisu prawa materialnego, w oparciu o który wydano decyzję "pierwotną", a w sytuacji gdy przepis taki już nie obowiązuje, dokonanie zmiany decyzji w trybie art. 155 Kpa należy uznać za niemożliwe.