skarg R. B. na decyzje SKO w przedmiocie zasiłku celowego skargi oddala
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Knysiak-Sudyka Sędziowie WSA Janusz Bociąga WSA Maria Zawadzka ( spr.) Protokolant sekretarz sądowy Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2019 r. sprawy ze skarg R. B. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 10 grudnia 2018 r. nr [...] z dnia 10 grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego skargi oddala

Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/6

Zaskarżonymi decyzjami z dnia 10 grudnia 2018 r., nr [...] oraz nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzje wydane z upoważnienia Wójta Gminy w dniu [...] 2018 r., nr [...], odmawiającą przyznania R. B. (dalej: "skarżąca") świadczenia w formie zasiłku celowego na dofinansowanie kosztów remontu, nr [...], odmawiającą przyznania skarżącej świadczenia w formie zasiłku celowego na dofinansowanie kosztów zakupu opału.

Zaskarżone decyzje zapadły w następujących okolicznościach prawnych i faktycznych.

Skarżąca wniosła do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej wnioski o udzielenie jej zasiłków celowych na dofinansowanie kosztów remontu oraz na kosztów zakupu opału. Na podstawie przeprowadzonego wywiadu środowiskowego oraz zebranej dokumentacji ustalono, że skarżąca prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe i jej miesięczny dochód wynoszący 3.944,58 zł przekracza kryterium dochodowe określone w art. 8 ust. 1 pkt. 1 ustawy o pomocy społecznej, uprawniające ww. do świadczenia z pomocy społecznej, a wynoszące 701 zł. Skarżąca ma siedmioro dzieci, jednak tylko jedna córka udziela jej, w miarę swoich możliwości pomocy w formie usługowej. Pozostałe dzieci skarżącej nie podjęły współpracy z Ośrodkiem Pomocy Społecznej.

Organ ustalił także, że w lipcu 2018 r. skarżąca pobrała kredyt w wysokości 30.000 zł "na spłacenie rat". Ponadto w dniu 1 sierpnia 2018 r. otrzymała kolejny kredyt gotówkowy w kwocie 5.000 zł. Kwota każdego z kredytów przekroczyła wartość 3.505 zł, stanowiącą pięciokrotność kryterium dochodowego dla osoby samotnie gospodarującej (701 zł). W konsekwencji organ l instancji powołując na art. 8 ust. 11 ustawy o pomocy społecznej doliczył do dochodu skarżącej kwotę 2.916,67 zł. Wskazał, że skarżącej przysługuje renta w wysokości 1.027,67 zł, jednak w związku z egzekucją administracyjną, otrzymuje rentę w wysokości 772,35 zł. Mając na uwadze powyższe organ wskazał, że kwota miesięcznego dochodu skarżącej wynosi 3.944,58 zł i przewyższa kryterium dochodowe dla osoby samotnie gospodarujące o 560 %. Nadto organ podkreślił, że na bieżąco, w miarę swoich możliwości wspiera skarżącą, l tak:

w styczniu 2018 r. skarżąca otrzymała pomoc w formie zasiłku specjalnego celowego na żywność w kwocie 100 zł, specjalny zasiłek celowy na zakup opału w kwocie 300 zł, specjalny zasiłek celowy na dofinansowanie remontu łazienki w kwocie 100 zł, w lutym 2018 r. skarżąca uzyskała pomoc w formie specjalnego zasiłku celowego na dofinansowanie kosztów utrzymania w kwocie 350 zł, w lipcu 2018 r. skarżąca otrzymała zasiłek specjalny celowy na dofinansowanie żywności w kwocie 50 zł, oraz zasiłek celowy specjalny na opłacenie ubezpieczenia w kwocie 392 zł. Jednocześnie rgan podkreślił, że Gmina w roku budżetowym 2018, na zasiłki celowe i specjalne celowe dysponowała kwotą 31.000 zł.

Jak ustalił organ I instancji skarżąca obecnie spłaca sześć kredytów, a miesięczne łączne zobowiązanie z tego tytułu wynosi 2.094,51 zł. Otrzymane kredyty stanowią zasób własny skarżącej, a pobieranie ich w tak wysokich kwotach wskazuje na zaspokojenie w zupełności jej potrzeb. Organ podkreślił, że nie jest w stanie w sposób trwały poprawić sytuacji życiowej skarżącej, pomimo że często przyznaje jej pomoc finansową. Fakt zaciągania przez skarżącą kolejnych kredytów, które przeznacza na inny niż podstawowy cel może wskazywać na marnotrawienie własnych środków. Co potwierdza fakt, że posiadając gotówkę w kwocie 35.000 zł nie sfinansowała swoich potrzeb i zobowiązań i nadal oczekuje pomocy finansowej od państwa. Dlatego organ badał czy zachodzi szczególnie uzasadniona przyczyna do przyznania zasiłku celowego dla osoby o dochodach przekraczających kryterium dochodowe z ustawy o pomocy społecznej zgodnie z art. 41 ustawy o pomocy społecznej, jednak z uwagi na posiadane zasoby osobowe (tj. dzieci) i finansowe ich niewłaściwe wykorzystanie lub marnotrawienie, organ odmówił skarżącej przyznania zasiłku celowego na dofinansowanie kosztów remontu oraz kosztów zakupu opału.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze