Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w przedmiocie przekazania wniosku o przyznanie zasiłku celowego według właściwości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Dąbek (spr.) Sędziowie WSA Halina Jakubiec NSA Krystyna Kutzner Protokolant Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 października 2010 r. sprawy ze skargi M. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 16 lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie przekazania wniosku o przyznanie zasiłku celowego według właściwości skargę oddala

Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/4

wyroku WSA w Krakowie z dnia 14 października 2010r.

Pismem z dnia 27 maja 2010r. M. S. zwróciła się do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w C o przyznanie jej pomocy finansowej w związku z poniesionymi stratami powstałymi na skutek niekorzystnych zjawisk atmosferycznych (powódź) w miesiącu maju 2010r.

Postanowieniem z dnia [...] 2010r. nr [...] Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w C, działając z upoważnienia Wójta Gminy C, przekazał na podstawie art. 65 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego wniosek M. S. Miejskiemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej w K. Kierownik GOPS w C wyjaśnił, iż zgodnie z art. 101 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009r. nr 175, poz. 1362 z późn. zm.), właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie. Organ ustalił, że M. S. nie ma miejsca zamieszkania ani pobytu na terenie Gminy C, jak również nie jest tam zameldowania. Mieszka natomiast w K. oś. B, gdzie jest zameldowana i gdzie prowadzi gospodarstwo domowe. Organ stwierdził również, iż w miejscowości A Gmina C M. S. posiada wprawdzie dom, który został całkowicie zalany w wyniku powodzi, ale jest on wykorzystywany okazjonalnie w charakterze domu letniskowego.

Na powyższe postanowienie M. S. wniosła zażalenie, w którym wyjaśniła, iż jest właścicielką czterohektarowego gospodarstwa rolnego wraz z budynkiem mieszkalnym w miejscowości A. W budynku mieszkalnym w latach 2006-2009 został przeprowadzony kapitalny remont pomieszczeń mieszkalnych, sanitarnych oraz kuchni, gdyż był przygotowywany do stałego osiedlenia się. Wyjaśniła również, iż oboje z mężem są obecnie zameldowani w K. oś. B, ale mieszkają zarówno w K., jak i w A utrzymując gospodarstwo rolne. M. S. dodała także, iż solidnie i uczciwie opłaca podatek od posiadanego gospodarstwa rolnego.

Postanowieniem z dnia 16 lipca 2010r. nr [...], wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 65 § 1 i art. 144 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) oraz art. 101 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009r. nr 175, poz. 1362) oraz art. 2 i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. z 2001r. nr 79, poz. 856 z późn. zm.) i § 1 pkt 6 lit. c rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2003r. w sprawie obszarów właściwości samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz. U. nr 198, poz. 1925), Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy postanowienie Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w C z dnia [...] 2010r. nr [...].

Kolegium stwierdziło, iż właściwość miejscową gminy zobowiązanej do rozpoznania sprawy dotyczącej świadczenia z pomocy społecznej, zgodnie z treścią art. 101 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie. Organ II instancji zaznaczył jednak, iż ustawa o pomocy społecznej nie definiuje pojęcia "miejsce zamieszkania", co oznacza, że należy je rozumieć zgodnie z ogólną definicją tego terminu zawartą w przepisach Kodeksu cywilnego, który w art. 25 stanowi, że miejscem zamieszkania osoby jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu, przy czym ustalenie tego zamiaru powinno być oparte o kryteria zobiektywizowane. Kolegium wskazało, iż o zamieszkiwaniu w jakiejś miejscowości można więc mówić wówczas, gdy występujące okoliczności pozwalają przeciętnemu obserwatorowi na wyciągnięcie wniosków, że określona miejscowość jest głównym ośrodkiem aktywności życiowej danej dorosłej osoby fizycznej. Zdaniem organu, na prawną konstrukcję miejsca zamieszkania składają się zatem dwa elementy: przebywanie w sensie fizycznym w określonej miejscowości oraz wola, zamiar stałego pobytu, przy czym oba te elementy muszą występować łącznie. Kolegium stwierdziło, iż sam zamiar stałego pobytu w danej miejscowości nie stanowi o zamieszkaniu, lecz musi być połączony z przebywaniem w danej miejscowości i to z takim przebywaniem, które ma cechy założenia tam ośrodka swoich osobistych i majątkowych interesów.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze