Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Wieluniu w przedmiocie zasad usytuowania na terenie Gminy Wieluń miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych stwierdza nieważność § 3 , § 4 i § 5 zaskarżonej uchwały.
Sentencja

Dnia 11 lutego 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Nowacki (spr.) Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski Protokolant specjalista Aneta Brzezińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lutego 2020 roku sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Wieluniu na uchwałę Rady Miejskiej w Wieluniu z dnia 21 grudnia 2018 r. nr III/39/18 w przedmiocie zasad usytuowania na terenie Gminy Wieluń miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych stwierdza nieważność § 3 , § 4 i § 5 zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/6

21 grudnia 2018 r. Rada Miejska w Wieluniu na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1, art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r., poz. 994 ze zm.), zwanej dalej u.s.g., oraz art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn.: 2018 r., poz. 2137 ze zm.) podjęła uchwałę nr III/39/18 w sprawie zasad usytuowania na terenie Gminy Wieluń miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych.

W § 1 ust. 1 uchwały postanowiono, że punkt sprzedaży napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży oraz w miejscu sprzedaży nie może być usytuowany w odległości mniejszej niż 50 metrów od: szkół, przedszkoli (pkt 1); obiektów sportowych, w tym basenów (pkt 2); domów dziecka oraz matki i dziecka (pkt 3); placów zabaw (pkt 4). Odległości, o których mowa w § 1 mierzone są wzdłuż osi najkrótszego ciągu komunikacyjnego rozumianego jako najkrótszy z możliwych dystans jaki należy pokonać, od najbliższego ogólnodostępnego wejścia/wyjścia z punktu sprzedaży napojów alkoholowych do wejścia/wyjścia do obiektu chronionego, bez napotykania przeszkód i narażania się na naruszenie prawa (§ 2). W § 3 uchwały stwierdzono, że ograniczenia przewidziane w § 1, w związku z § 2 niniejszej uchwały, nie dotyczą istniejących punktów sprzedaży alkoholu, które uzyskały pozytywną opinię Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Gminie Wieluń oraz w których prowadzona jest działalność gospodarcza. W § 4 uchwały stwierdzono, że dopuszcza się wydawanie zezwoleń okresowych na sprzedaż napojów alkoholowych poza lokalem w ogródkach piwnych, którymi są wydzielone, ogrodzone i oznaczone powierzchnie użytkowe o powierzchni do 250 m2. W uzasadnionych przypadkach Burmistrz Wielunia może w celu wydania jednorazowego zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych odstąpić od wymogu zachowania odległości określonej w § 1, dla organizatorów imprez na otwartym powietrzu i innych np. zabaw publicznych (§ 5). Wykonanie uchwały powierzono Burmistrzowi Wielunia (§ 6). W § 7 postanowiono, że uchwała wchodzi wżycie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Łódzkiego.

W skardze na powyższą uchwałę Prokurator Rejonowy w Wieluniu zarzucił rażące naruszenie przepisów prawa, tj.:

- art. 1 ust. 1 i art. 2 ust. 1 pkt 4 i art. 12 ust. 3 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi poprzez przyjęcie w § 3 uchwały, że przewidziane w § 1 w zw. z § 2 uchwały ograniczenia odnośnie usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych nie dotyczą istniejących punktów sprzedaży alkoholu, które uzyskały pozytywna opinię Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Gminie Wieluń oraz w których prowadzona jest działalność gospodarcza, które to unormowanie pozostaje w sprzeczności z celami i zadaniami powołanej ustawy, w szczególności w zakresie kształtowania polityki społecznej polegającej na ograniczeniu dostępności alkoholu, a nadto zostało uchwalone z przekroczeniem upoważnienia ustawowego wynikającego z przepisu art. 12 ust. 3 ustawy;

Strona 1/6