Sprawa ze skargi na postanowienie Głównego Inspektora Transportu Drogowego w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji nakładającej karę pieniężną za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym
Uzasadnienie strona 3/3

Z powyższych okoliczności wynika zatem, że w sprawie nie ustalono elementarnych okoliczności faktycznych dotyczących tego, czy decyzja I instancji została skutecznie doręczona i od kiedy zaczął biec termin do wniesienia odwołania.

Bez tych ustaleń nie sposób stwierdzić, czy strona przekroczyła termin do wniesienia odwołania, bo nie wiadomo precyzyjnie i jednoznacznie, od kiedy ten termin zaczął swój bieg. W tej sytuacji merytoryczne rozpatrywanie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania było w ocenie Sądu przedwczesne.

Przy ponownym rozpatrzeniu sprawy organ winien wobec tego ustalić kategorycznie i jednoznacznie, od kiedy w sprawie biegł termin dla skarżącego do wniesienia odwołania. A dopiero w następnej kolejności należy ewentualnie rozpatrywać wniosek strony o przywrócenie terminu. Istnieje bowiem zasadnicza różnica w sytuacjach gdy odbiera korespondencję upoważniony do tego pracownik czy też inna osoba i czy w tym ostatnim przypadku zobowiązuje się osoba odbierająca przesyłkę do jej oddania adresatowi. W omawianej sprawie nie sposób tego ustalić. To, że korespondencję do skarżącego kierowaną na adres firmy odebrała siostra, może oznaczać zarówno to, że jest pracownikiem w firmie skarżącego do tego upoważnionym do odbioru korespondencji jak i to, że odebrała korespondencję będąc przypadkowo w firmie skarżącego bez zobowiązania się do jej dostarczenia skarżącemu a także i to, że adres pod który doręczono przesyłkę jest jednocześnie miejscem zamieszkania skarżącego i wraz ze skarżącym mieszka jego siostra, która kierowaną do niego przesyłkę odebrała jako dorosły domownik zobowiązując się do jej doręczenia skwarzącemu. Wszystkie te okoliczności związane z doręczeniem przedmiotowej przesyłki wymagają wyjaśnienia gdyż w zależności od tego z jaką sytuacją ma się do czynienia należy dokonać odpowiednich ustaleń.

Ze względu na powyższe okoliczności skarga okazała się zasadna i należało orzec o uchyleniu postanowienia na podstawie art. 145 par. 1 pkt. 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j Dz. U. 2012, poz. 270 ). O zwrocie kosztów stronie skarżącej postanowiono na podstawie art. 200 p.p.s.a.

Strona 3/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Transportu Drogowego