Dnia 13 listopada 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Górecka Sędziowie WSA Mirella Ławniczak WSA Marek Sachajko (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Sławomir Rajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 listopada 2018 roku przy udziale sprawy ze skargi A. D. na postanowienie Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] czerwca 2018r. nr [...] w przedmiocie postanowienia o kontynuowaniu czynności kontrolnych oddala skargę
Postanowieniem z [...] czerwca 2018 r. nr [...] Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego, wskazując na art. 59 ust. 7 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r., poz. 646 z późn. zm., dalej jako P.p.) postanowił o kontynuowaniu czynności kontrolnych w siedzibie przedsiębiorcy: [...].
Uzasadniając postanowienie napisał, że pismem z [...] maja 2018 r. A. D. (dalej jako przedsiębiorca, skarżąca), na podstawie art. 59 ust. 1 P.p. złożyła sprzeciw wobec podjęcia przez Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego czynności kontrolnych w jej przedsiębiorstwie. Wskazała, iż w jej ocenie kontrola byłaby prowadzona z naruszeniem przepisu art. 55 ust. 1 pkt 2 P.p., który określa maksymalny czas wszystkich kontroli w danym roku kalendarzowym. Do sprzeciwu dołączyła kserokopie książek kontroli z których wynika, że wcześniej były prowadzone kontrole przez organy inne niż przez Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego.
Organ I instancji wskazał, że zgodnie z art. 55 ust. 1 P.p. czas trwania wszystkich kontroli organu kontroli u przedsiębiorcy w jednym roku kalendarzowym nie może przekraczać w odniesieniu do: 1) mikroprzedsiębiorców - 12 dni roboczych; 2) małych przedsiębiorców - 18 dni roboczych; 3) średnich przedsiębiorców - 24 dni roboczych; 4) pozostałych przedsiębiorców - 48 dni roboczych. Zgodnie z art. 59 ust. 7 P.p. organ kontroli w terminie 3 dni roboczych od dnia otrzymania sprzeciwu rozpatruje sprzeciw oraz wydaje postanowienie o odstąpieniu od czynności kontrolnych lub o kontynuowaniu czynności kontrolnych. Dalej ocenił, że nie sposób zgodzić się z interpretacją przepisu art. 55 ust. 1 P.p. przedstawioną w sprzeciwie. Zdaniem organu I instancji z przepisu tego jednoznacznie wynika, że ograniczenia czasowe kontroli nie dotyczą wszystkich dni kontroli przeprowadzonych u przedsiębiorcy w jednym roku kalendarzowym, a dni kontroli jednego i tego samego organu. Wskazywać na to ma zwrot "wszystkich kontroli organu kontroli''.
Organ I instancji zaznaczył, że powyższa kwestia była rozstrzygana przez sądy administracyjne podczas obowiązywania ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2017 r. poz. 2168 z późn. zm., dalej jako u.s.dz.g.) jako że art. 55 ust. 1 P.p. ma treść tożsamą z treścią art. 83 ust. 1 u.s.dz.g. Zgodnie z jednolitą linią orzeczniczą sądów przepis dotyczy kontroli przeprowadzanej przez jeden, ten sam organ, a nie wszystkie organy kontrolujące przedsiębiorcę (prawomocny wyrok WSA w Kielcach z 12 kwietnia 2017 r., II SA/Ke 99/17 i wymienione tam orzecznictwo sądów administracyjnych; orzeczenie dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń I informacji o Sprawach na stronie internetowej NSA, dalej jako CBOSA).
W zażaleniu przedsiębiorca, zastępowana przez zawodowego pełnomocnika, wniosła o uchylenie opisanego postanowienia, w całości. Pełnomocnik napisał, że gdyby nawet przyjąć za zasadny tok rozumowania organu, to zważywszy na ilość organów, które mogłyby w roku kalendarzowym podjąć i przeprowadzić kontrolę, mogłaby ona trwać w przedsiębiorstwie przez cały rok, nieprzerwanie. Działania takie znacznie ograniczyłyby swobodę działalności gospodarczej oraz prawidłowe funkcjonowanie przedsiębiorców. Pełnomocnik zaznaczył, że intencją ustawodawcy było zapewnienie przedsiębiorcy swobody działalności gospodarczej. Zdaniem pełnomocnika art. 55 ust. 1 P.p. odnosi się do wszystkich kontroli przeprowadzonych przez różne organy u przedsiębiorcy w jednym roku kalendarzowym. Kontrola organu I instancji byłaby zatem prowadzona z naruszeniem art. 55 ust. 1 pkt 2 P.p.