Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maciej Kurasz, Sędziowie sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, sędzia WSA Jarosław Trelka (sprawozdawca), Protokolant sekretarz sądowy Agata Rogosz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 maja 2015 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. z siedzibą w G. na postanowienie Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie ostatecznego stanowiska wierzyciela w sprawie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym 1) stwierdza nieważność zaskarżanego postanowienia, 2) określa, że postanowienie, którego nieważność stwierdzono w pkt. 1 nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na rzecz P. Sp. z o.o. z siedzibą w G. kwotę 357 zł (słownie: trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia 18 grudnia 2013 r. P. Spółka z o.o. w G. (dalej: "Skarżąca", "Spółka" lub "Strona") wniosła zarzuty w sprawie egzekucji administracyjnej, prowadzonej na podstawie tytułu wykonawczego wystawionego przez Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z dnia [...] listopada 2013 r. za okres marzec - czerwiec 2004 r., podnosząc, że zobowiązanie będące przedmiotem postępowania egzekucyjnego uległo przedawnieniu z uwagi na upływ 5-letniego terminu liczonego od końca roku, w którym powstał obowiązek, oraz że zobowiązanie objęte przedmiotowym tytułem za ten okres wygasło w całości na skutek dokonanych wcześniej wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Ponadto Strona zarzuciła, że Fundusz niezgodnie z prawem zarachował płatności, pomijając obowiązek wynikający z art. 62 § 1 Ordynacji podatkowej. Skarżąca zarzuciła również prowadzenie egzekucji bez uprzedniego doręczenia upomnienia.
Postanowieniem w sprawie stanowiska wierzyciela z dnia [...] lutego 2014 r. Prezes Zarządu PFRON nie uznał zarzutu wygaśnięcia zobowiązań na skutek zapłaty, nie uznał zarzutu Strony dotyczącego przedawnienia zobowiązań, nie uznał też zarzutu Strony dotyczącego obowiązku doręczenia zobowiązanemu upomnienia.
Skarżąca pismem z dnia 21 marca 2014 r. złożyła zażalenie na powyższe postanowienie, wnosząc o jego uchylenie i zmianę poprzez uznanie zarzutów zgłoszonych, w szczególności zarzutu przedawnienia należności objętych ww. tytułem wykonawczym.
Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych postanowieniem z dnia [...] maja 2014 r. ponownie nie uznał zarzutu Strony dotyczącego wygaśnięcia zobowiązań na skutek zapłaty przez Zobowiązanego, nie uznał zarzutu Strony dotyczącego przedawnienia obowiązku z uwagi na upływ 5 letniego okresu przedawnienia, nie uznał też zarzutu Strony dotyczącego obowiązku doręczenia Zobowiązanemu upomnienia. W uzasadnieniu wskazał, iż decyzją z dnia [...] marca 2007 r. rozłożył Stronie płatność należnych wpłat w kwocie głównej 296 006, 76 zł wraz z odsetkami w kwocie 55 776,50 zł z okres od 01/2003 do 12/2004 na 36 rat - płatnych począwszy od dnia 27 kwietnia 2007 do dnia 27 marca 2010 r. Organ stwierdził, iż wobec niedotrzymania terminu płatności rat, na jakie została rozłożona zaległość z tytułu wpłat na PFRON, zgodnie z art. 259 § 1 pkt 2 Ordynacji nastąpiło z mocy prawa wygaśnięcie decyzji o rozłożeniu na raty - w części dotyczącej raty niezapłaconej w terminie.
Organ wyjaśnił, iż po wygaśnięciu decyzji w części dotyczącej raty niezapłaconej w terminie, terminem płatności zaległości objętej tą ratą jest ostatni dzień, w którym zgodnie z przepisami wpłata powinna nastąpić. W myśl art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721 ze zm.), terminem tym jest dzień 20 następnego miesiąca, po którym zaistniały okoliczności powodujące obowiązek dokonania wpłat i równocześnie złożenia deklaracji. Odsetki od zaległości naliczane są od następnego dnia po nim. Zaznaczył, iż jest to podyktowane treścią art. 49 § 2 w związku z art. 47 § 3 Ordynacji.