Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Strzebinczyk (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Malinowska-Grakowicz Sędzia WSA Marcin Miemiec Protokolant specjalista Ewa Bogulak po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 14 lutego 2014 r. sprawy ze skargi [...] na uchwałę Rady Gminy W. z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odrzucenia wniosku mieszkańców gminy o przeprowadzenie referendum gminnego oddala skargę.
W listopadowym piśmie z 2013 r. (jest ono formalnie datowane na dzień [...] listopada 2013 r., ale opatrzone zostało prezentatą Urzędu Gminy z datownikiem [...] listopada 2013 r.) skarżący (w niniejszej sprawie sądowoadministracyjnej) wnioskowali o przeprowadzenie - w trybie art. 2 ust. 1 ustawy o referendum lokalnym - referendum gminnego w sprawie planowanej przez inwestorów lokalizacji, posadowienia, a w przyszłości - budowy na obszarze Gminy W. elektrowni wiatrowych, proponując następujące pytanie referendalne: "Czy żąda Pan/Pani dokonania przez Radę Gminy w W. zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, polegającej na jednoznacznej rezygnacji z przeznaczania kolejnych obszarów Gminy W.pod tzw.
Uchwałą Nr [...], podjętą w dniu[...] grudnia 1013 r., Rada Gminy W. odrzuciła opisany wniosek referendalny.
W uzasadnieniu uchwały - po przedstawieniu czynności weryfikujących wniosek, dokonanych przez powołaną w tym celu komisję - podkreślono (z powołaniem się na wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 sierpnia 2013 r., II SA/Wa 914/13), że w świetle art. 2 ust. 1 ustawy o referendum lokalnym referendum musi dotyczyć sposobu rozstrzygania sprawy dotyczącej wspólnoty, mieszczącej się w zakresie zadań i kompetencji organów danej jednostki samorządu terytorialnego. Wywodzono dalej, iż nie każda, spełniająca wymogi formalne, inicjatywa mieszkańców musi prowadzić do przeprowadzenia referendum. W ocenie Rady, stanowiłoby naruszenie prawa rozstrzyganie w drodze referendum takich spraw, dla których przewidziany jest specjalny tryb postępowania, określone są procedury, wymagane jest dokonanie uzgodnień i zasięganie opinii. Taka właśnie sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie. Ustalanie przeznaczenia terenów i zasad ich zagospodarowania w studium następuje w ściśle określonej procedurze zmierzającej do uchwalenia studium, zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
W myśl art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca o samorządzie gminnym oraz art. 3 ust. 1 i art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, rada gminy - odpowiedzialna za uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego - jest organem samodzielnie i swobodnie decydującym o polityce przestrzennej gminy. Zgodnie z procedurą planistyczną, w sporządzaniu studium udział biorą ponadto organy innych jednostek samorządu terytorialnego, administracji rządowej oraz inne jednostki organizacyjne, poprzez wydawanie wiążących uzgodnień i opinii. Ustawa zapewnia też udział społeczeństwa w procesie sporządzania studium, wskutek zawiadomienia o wszczęciu procedury i poprzez możliwość składania wniosków i opinii.
Zdaniem Rady, referendum nie może zastąpić procedury uchwalania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, albowiem wynik referendum zakazujący lub nakazujący działanie w sferze planowania przestrzennego doprowadziłby do rozwiązań sprzecznych z przepisami, które muszą być przestrzegane przy planowaniu przestrzennym.