Sprawy z zakresu stosunków pomiędzy emitentem obligacji a ich właścicielem należą do sfery stosunków zobowiązaniowych, a minister finansów, reprezentujący Skarb Państwa występuje tu jako podmiot stosunku cywilnoprawnego, a nie jako organ administracji państwowej.
W tych sprawach minister finansów nie wydaje decyzji administracyjnych w rozumieniu art. 104 Kpa, a rozstrzyganie sporów w tym zakresie nie należy do właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Andrzej R. wniósł skargę datowaną 21 listopada 1994 r. na niewydanie przez Ministra Finansów decyzji o przydziale mu akcji Banku Śląskiego Spółka Akcyjna w K. za Zamienne Obligacje Skarbu Państwa. Wyjaśnił, że na swoje pierwsze pismo w tej sprawie otrzymał odpowiedź Ministerstwa Finansów w tej sprawie z dnia 14 stycznia 1994 r., z którego wynikało, że jego roszczenie powinno być spełnione zgodnie z jego wyborem, jako wierzycielem Skarbu Państwa. Wysłał więc drugie pismo w tej sprawie z dnia 22 kwietnia 1994 r., na które nie otrzymał odpowiedzi. Odpis tego pisma dołączył do skargi. W skardze wniósł, aby Sąd spowodował wydanie w tej sprawie decyzji przez Ministerstwo Finansów.
W odpowiedzi na skargę Minister Finansów wniósł o jej oddalenie, gdyż w tej sprawie brak było podstawy prawnej do jej załatwienia w formie decyzji administracyjnej. Minister Finansów wyjaśnił, że jako podmiot reprezentujący Skarb Państwa występuje jako oferujący osobom trzecim w publicznym obrocie akcje banków, w tym Banku Śląskiego /to jest jednoosobowych spółek Skarbu Państwa/, działając jako podmiot praw i obowiązków stosunków cywilnoprawnych, a nie jako organ administracji państwowej. Wynika to z art. 4 ustawy o urzędzie Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 1982 r. /Dz.U. 1994 nr 106 poz. 511/ oraz ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./ w związku z art. 86b ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe /Dz.U. 1992 nr 72 poz. 389 ze zm./. Ponadto zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 września 1988 r. o obligacjach - obligacja jest papierem wartościowym, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem wobec właściciela obligacji i zapłaci mu kwotę pieniężną oraz ustalone oprocentowanie. Z powyższego wynika, że stosunek jaki powstaje pomiędzy emitentem obligacji a ich właścicielem jest stosunkiem zobowiązaniowym.
Sąd zważył, co następuje:
Skargę na nie wydanie decyzji określoną w art. 216 par. 1 Kpa można wnieść do sądu administracyjnego w sprawach, o których mowa w art. 196 Kpa. Przepisy Działu VI Kpa o zaskarżeniu do Sądu decyzji administracyjnych mają zastosowanie do decyzji wydanych w postępowaniach określonych w Kodeksie lub w innych ustawach szczególnych /art. 196 par. 2 Kpa/. Przepisów o zaskarżeniu decyzji do sądu administracyjnego nie stosuje się w sprawach należących do właściwości innych sądów /art. 196 par. 4 pkt 7 Kpa/.
Jak trafnie wyjaśniono w odpowiedzi na skargę, sprawy z zakresu stosunków pomiędzy emitentem obligacji a ich właścicielem należą do sfery stosunków zobowiązaniowych, a Minister Finansów, reprezentujący Skarb Państwa występuje tu jako podmiot stosunku cywilnoprawnego, a nie jako organ administracji państwowej. W tych sprawach minister finansów nie wydaje więc decyzji administracyjnych w rozumieniu art. 104 Kpa, a rozstrzyganie sporów w tym zakresie nie należy do właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Z omówionych wyżej względów brak było podstawy do zobowiązania przez Sąd Ministra Finansów do wydania decyzji administracyjnej w tej sprawie /art. 216 par. 4 Kpa/.
Skoro więc skarga była nieuzasadniona, to stosownie do art. 207 par. 5 Kpa podlegała ona oddaleniu.