Brak jest jakichkolwiek prawnych podstaw do przyznania prawa udziału w postępowaniu administracyjnym w charakterze strony lub też na prawach strony samorządowi mieszkańców działającemu w organizacyjnych formach określonych statutami spółdzielni mieszkaniowej /komitety osiedlowe, komitety blokowe/. Samorząd mieszkańców spółdzielni mieszkaniowej nie ma własnego interesu prawnego w określonych sprawach, ma go bowiem jedynie spółdzielnia mieszkaniowa, natomiast samorząd mieszkańców wykonuje tylko funkcje przypisane mu w statutach spółdzielni mieszkaniowych, wewnątrz organizacji spółdzielczej. Ustawa z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ nie daje samorządowi mieszkańców działającemu w spółdzielni mieszkaniowej także prawa do udziału w postępowaniu administracyjnym na prawach strony.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej "P." w M.M. na decyzję Wojewody S. z dnia 28 października 1997 r. (...) w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie pozwolenia na budowę wielorodzinnego budynku mieszkalnego - stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji; (...).
Spółdzielnia Mieszkaniowa "P." w M.M. wniosła skargę na decyzję Wojewody S. z dnia 28 października 1997 r. (...), uchylającą po rozpoznaniu odwołania Samorządu Mieszkańców budynku wielorodzinnego przy ul. N. 2 w M.M. decyzję Kierownika Urzędu Rejonowego w M.M. z dnia 17 września 1997 r. (...) o odmowie wznowienia postępowania zakończonego decyzją ostateczną tego organu z dnia 14 lipca 1997 r. (...) w sprawie pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego oznaczonego literą "A" oraz orzekającą o wznowieniu postępowania w sprawie udzielenia skarżącej pozwolenia na budowę przedmiotowego budynku i urządzeń technicznych z nim związanych.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji podano, że w postępowaniu administracyjnym ogólnym nie brał udziału Samorząd Mieszkańców budynku przy ul. N. 2, w związku z czym wniósł skargę do Wojewody S. w dniu 6 sierpnia 1997 r. Po przeprowadzeniu wizji lokalnej przez organ wojewódzki ustalono, że projektowany budynek usytuowano w odległości 10,60 m od istniejącego budynku mieszkalnego oraz o wysokości 12,69 m od strony północno-zachodniej. Po przekazaniu sprawy organowi i instancji wydał on decyzję w dniu 17 września 1997 r. na podstawie art. 145 par. 1 pkt 4 i art. 149 par. 3 Kpa o odmowie wznowienia postępowania z uzasadnieniem, że mieszkańcy budynku mieszkalnego przy ul. N. 2 nie mają przymiotu Strony i nie posiadają legitymacji prawnej do żądania wznowienia postępowania.
Po rozpoznaniu odwołania Samorządu Mieszkańców budynku przy ul. Nadrzecznej 2 od powyższej decyzji organ drugiej instancji stwierdził, że przy uwzględnieniu stanu faktycznego sprawy nie przeprowadzono badania nasłonecznienia pomieszczeń mieszkalnych w istniejącym budynku oraz nie udowodniono, że wszystkie inne warunki określone w rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki są zachowane. Organ pierwszej instancji nie uwzględnił wszystkich warunków określonych przepisami prawa, w związku z czym w wyniku wznowionego postępowania należy zobowiązać inwestora do przeprowadzenia niezbędnych badań nasłonecznienia oraz pola widzenia z pomieszczeń mieszkalnych istniejącego budynku mieszkalnego.
W skardze na powyższą decyzję wnosi się o stwierdzenie jej nieważności z uwagi na to, że decyzja ta została wydana bez podstawy prawnej jak też nie zawiera uzasadnienia prawnego i faktycznego. Przepis art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa nie stanowi samodzielnej podstawy prawnej dla Wojewody do uchylenia decyzji odmawiającej wznowienia postępowania i orzeczenia o wznowieniu tego postępowania. Organ odwoławczy nie podał przyczyn uznania za bezprawną decyzji organu pierwszej instancji jak też nie wskazał przesłanek prawnych i faktycznych orzeczenia. Nie podano także przesłanek uzasadniających wznowienie postępowania, określonych w art. 145 Kpa. Wznowienie postępowania jest nadzwyczajnym środkiem kontroli prawidłowości decyzji ostatecznej. Art. 16 par. 1 Kpa przewiduje zasadę trwałości decyzji ostatecznych, zgodnie z którą uchylenie lub zmiana takich decyzji, stwierdzenie ich nieważności oraz wznowienie postępowania może nastąpić tylko w przypadkach przewidzianych w kodeksie. Wojewoda zaskarżoną decyzją naruszył zasadę określoną w art. 16 Kpa. Treść zaskarżonej decyzji sugeruje ponadto treść rozstrzygnięcia po przeprowadzeniu wznowionego postępowania. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego /wyrok z dnia 13 listopada 1987 r. I SA 1326/86 - ONSA 1987 Nr 2 poz. 80 wskazano, że postanowienie o wznowieniu postępowania /art. 149 par. 1 Kpa/ jest jedynie postanowieniem wszczynającym postępowanie i nie może zawierać innych treści poza wskazaniem przesłanek uzasadniających wznowienie postępowania. Stwierdzenia, czy przyczyna wznowienia rzeczywiście wystąpiła w sprawie i jakie z tego wynikają skutki dla rozstrzygnięcia sprawy /art. 149 par. 2 Kpa/ mogą być wyłącznie efektem postępowania przeprowadzonego po wydaniu postanowienia z art. 149 par. 1 i muszą być zawarte w decyzji określonej w art. 151 Kpa.