Skoro organizacja społeczna nie uczestniczyła w postępowaniu przed organem I instancji, na prawach strony, nie miała również uprawnień do złożenia skutecznego odwołania.
Z brzmienia art. 31 Kpa nie da się wywieść uprawnień organizacji społecznej do żądania ponownego rozpoznania sprawy zakończonej już ostateczną decyzją przed organem I instancji.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi L. O. P. - Zarząd Oddziału W.-W. na decyzję Wojewody M. z dnia 5 czerwca 2001 r. (...) w przedmiocie pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego - skargę oddala.
Burmistrz Gminy W.-W. decyzją (...) z dnia 30 stycznia 2001 r. zatwierdził projekt budowlany i wydał Monice T. i Piotrowi K. pozwolenie na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego wolnostojącego oraz garażu wolnostojącego i szamba szczelnego na działce nr 48/2 przy ul. Z. w W.
Od decyzji tej nie złożyła odwołania żadna ze stron uczestniczących w postępowaniu administracyjnym.
W dniu 6 marca 2001 r. do Burmistrza Gminy W.-W. wpłynęło pismo Zarządu Oddziału W.-W. L. O. P. zatytułowane "odwołanie" od decyzji (...) z 30.01.2001 r. W piśmie tym zakwestionowano prawidłowość tak wydanej decyzji o pozwoleniu na budowę powyższej inwestycji, jak i poprzedzającej ją decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Zdaniem odwołującej organizacji nieruchomość, na której planowana jest inwestycja, podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska. Plan dopuszcza jedynie zabudowę na terenach W.-G. i Z.-G., na warunkach określonych w planie. Działka inwestorów nie znajduje się na terenie powyższych miejscowości, "nie spełnia zarazem nawet żadnego z warunków określonych dla tamtych obszarów".
Wojewoda M. decyzją (...) z dnia 5 czerwca 2001 r. na podstawie art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa umorzył postępowanie odwoławcze uznając, iż odwołujący nie posiada przymiotu strony tego postępowania administracyjnego, nie narusza ono bowiem jego interesu prawnego.
Skargę na tę decyzję do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł Zarząd Oddziału W.-W. L. O. P. W skardze podniesiono zarzut braku znajomości przepisu art. 31 Kpa regulującego udział organizacji społecznych na prawach strony oraz przepisów ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie.
LOP zgłosił udział w sprawie decyzji na obszarze leśnym Z.-G., wymieniającej sprawy na ulicy Z.
Decyzja organu odwoławczego rażąco narusza porządek prawny bowiem sprawy ochrony środowiska są tak istotne, że ustawodawca uchwalił specjalną ustawę.
Wojewoda M. w odpowiedzi na skargę, wniósł o jej oddalenie. Organ odwoławczy podniósł, iż LOP nie została dopuszczona do udziału w tym postępowaniu. Samo przesłanie odwołania do organu II instancji nie oznacza jeszcze takiego dopuszczenia. Ustawa o dostępie do informacji (...) nie zmieniła trybu określonego w Kodeksie postępowania administracyjnego. Ponadto budowa domu jednorodzinnego nie może być uznana za inwestycję mogącą znacząco oddziaływać na środowisko.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przedmiotem kontroli w niniejszej sprawie jest decyzja wydana podstawie art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa uznająca brak legitymacji organizacji społecznej L. O. P. do wniesienia odwołania od decyzji Burmistrza W.-W. (...) z dnia 30 stycznia 2001 r.
Stosownie do art. 31 par. 1 Kpa organizacja społeczna może wystąpić z żądaniem wszczęcia postępowania administracyjnego oraz z żądaniem dopuszczenia jej do udziału w toczącym się już postępowaniu.
Z akt sprawy nie wynika, by LOP wystąpiła ze stosownym wnioskiem o dopuszczenie jej do udziału w toczącym się postępowaniu w sprawie wydania inwestorom Monice T. i Piotrowi K. pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego. Wystąpienie z dnia 18.01.2001 r. nie jest żądaniem uczestnictwa w konkretnym postępowaniu, jest to ogólne pismo sygnalizujące organowi administracyjnemu chęć uczestnictwa w postępowaniach administracyjnych.
Bezsporne jest w niniejszej sprawie, że LOP nie uczestniczyła na prawach strony w postępowaniu zakończonym decyzją Burmistrza Gminy W.-W. (...).
Skoro zaś organizacja społeczna nie uczestniczyła w postępowaniu przed organem I instancji, na prawach strony, nie miała również uprawnień do złożenia skutecznego odwołania.
Z brzmienia art. 31 Kpa nie da się wywieść uprawnień organizacji społecznej do żądania ponownego rozpoznania sprawy zakończonej już ostateczną decyzją przed organem I instancji.
Brak uprawnień strony w toczącym się postępowaniu administracyjnym musiało skutkować wydaniem przez organ odwoławczy decyzji na podstawie art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa. Rozpoznanie bowiem odwołania nie pochodzącego od strony postępowania, jest prawnie niedopuszczalne.
Z tych względów, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o NSA /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skargę oddalił.