Ograniczenie wydawania decyzji administracyjnych uprawniających do wykonywania działalności usługowej z powołaniem na zaspokojenie potrzeb na danego rodzaju usługi na danym terenie, ocenione metodami administracyjnymi, jest działaniem sprzecznym z celami ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/, wyrażonym w preambule do niej.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Grzegorza B. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii z dnia 29 sierpnia 1986 r. w przedmiocie odmowy wydania uprawnienia do prowadzenia przedsiębiorstwa usług geodezyjnych i kartograficznych i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Głównego Geodety Wojewódzkiego w Z.G., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Prezesa Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii kwotę złotych dwa tysiące tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.
Grzegorz B. wystąpił do Głównego Geodety Wojewódzkiego w Z.G. o wydanie mu zezwolenia na uruchomienie i prowadzenie przedsiębiorstwa usług geodezyjnych i kartograficznych w zakresie pomiarów sytuacyjno-wysokościowych i opracowanie ich wyników, rozgraniczenia i podziału nieruchomości oraz sporządzania dokumentów do celów prawnych, a także geodezyjnych pomiarów realizacyjnych i inwentaryzacyjnych. Zakres ten odpowiada załączonemu do wniosku zaświadczeniu, stwierdzającemu kwalifikacje zawodowe w geodezji i kartografii.
Główny Geodeta Wojewódzki w Z.G. wniosku nie uwzględnił i odmówił udzielenia żądanego zezwolenia decyzją z dnia 12 czerwca 1986 nr G. VI-84346/62/86, wydaną na podstawie art. 2 ust. 1, 2, 3 i art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ oraz par. 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Administracji i Gospodarki Przestrzennej z dnia 16 stycznia 1984 r. w sprawie świadczenia usług geodezyjnych i kartograficznych przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /Dz.U. nr 10 poz. 42/. Decyzję uzasadnił tym, że "nie zachodzi potrzeba prowadzenia dodatkowych przedsiębiorstw usług geodezyjnych i kartograficznych, ponieważ istniejące przedmiotowe przedsiębiorstwa, państwowe jednostki wykonawstwa geodezyjnego oraz osoby fizyczne zatrudnione w jednostkach gospodarki uspołecznionej, a także emeryci i renciści świadczący usługi geodezyjne zabezpieczają potrzeby na roboty geodezyjne w województwie".
Grzegorz B. odwołał się od decyzji Głównego Geodety Wojewódzkiego, uznając stanowisko wyrażone przez ten organ za "nie odpowiadające potrzebom gospodarki narodowej, duchowi reformy preferującej konkurencyjność przedsiębiorstw, ich samodzielność, także w pozyskiwaniu zleceń", jednakże Prezes Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii odwołania nie uwzględnił i decyzją nr PZ-3/5625-1/721/86 z dnia 29 sierpnia 1986 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji, uzasadniając ją analogicznie jak ten organ.
Grzegorz B. zaskarżył decyzję ostateczną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, wnosząc o jej uchylenie, z uzasadnieniem jak w odwołaniu. Jednocześnie zwrócił uwagę, że przy załatwieniu jego odwołania naruszono przepisy określające terminy załatwienia spraw "bez poinformowania o przyczynach przedłużenia terminu rozpatrzenia wniosku".
Odpowiadając na skargę, Prezes Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii nie znalazł przesłanek do jej uwzględnienia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl przepisów ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ osobie fizycznej, ubiegającej się o wydanie uprawnienie do prowadzenia działalności gospodarczej i spełniającej wymagania art. 7 ust. 1 tej ustawy, nie można wydać żądanego uprawnienia, gdy:
- została skazana prawomocnym orzeczeniem sądu, jeżeli z charakteru przestępstwa wynika, że prowadzenie przez nią zamierzonej działalności gospodarczej mogłoby zagrażać interesowi społecznemu,