1. Przepisy ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ nie zawierają regulacji, które pozwalałyby organom administracji wydawanie decyzji ustalających odszkodowania za szkody jakie zostały wyrządzone powstałymi naruszeniami środowiska.
2. Roszczenia dotyczące zrekompensowania szkód powstałych w następstwie zatrucia wód gruntowych mogą być dochodzone tylko w postępowaniu przed sądem powszechnym.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Wiktora B. na decyzję Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 29 października 1997 r. (...) w przedmiocie usunięcia przyczyn zanieczyszczeń środowiska gruntowo-rolnego - skargę oddala.
Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa decyzją z dnia 29 października 1997 r. po rozpoznaniu odwołania Wiktora B. od decyzji Wojewody Cz. z dnia 2 września 1997 r. wydaną na podstawie art. 82 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./, którą zobowiązano Miasto i Gminę w O. do:
1. Wykonania oceny stanu środowiska gruntowo-wodnego w rejonie Kołka Rolniczego w Ł. w terminie do 31 grudnia 1997 r.
2. Zlikwidowania nieczynnej stacji paliw tj. usunięcia zbiornika i instalacji paliwowych oraz dystrybutora w terminie do 31 grudnia 1997 r.
3. Właściwego zabezpieczenia opakowań po środkach ochrony roślin w terminie do 30 września 1997 r.
4. Usunięcie resztek produktów ropopochodnych z pomieszczenia warsztatowo-garażowego w terminie do 30 września 1997 r.
5. Spowodowania usunięcia ścieków z istniejącego szamba przy kurniku i wyłączenia go z dalszej eksploatacji w terminie do 31 października 1997 r. - utrzymał w mocy te decyzje.
Z uzasadnienia sprawy wynika, iż na podstawie art. 155 Kpa decyzja organu I instancji została zmieniona w zakresie terminu wykonania obowiązków zakreślonych w pkt 1 i 3 przez ustalenie terminu ich wykonania na dzień 30 kwietnia 1998 r.
Skargę na powyższą decyzję wniósł Wiktor B. podnosząc, że terminy wykonania nałożonych obowiązków są zbyt odległe i zarzucając, że zaistniały stan skażenia środowiska stanowi zagrożenie. Skarga podnosi, że zatrucie wód odpadami ropopochodnymi spowodowało niemożność korzystania ze studni. Skarga wskazuje, iż powoduje to nadto niemożność korzystania z centralnego ogrzewania. Skarżący wskazuje, że terminy zakreślone w decyzji nie zostały dotrzymane.
Skarga zawiera wniosek o zasądzenie odszkodowania od Urzędu Miasta i Gminy O. za naruszenie przepisów ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska.
Organ administracji odpowiadając na skargę wniósł o jej oddalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 21 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ Sąd administracyjny bada wyłącznie zgodność z prawem zaskarżonego aktu natomiast nie sprawuje nadzoru nad jego wykonaniem. W związku z powyższym nie mogą odnieść zamierzonego skutku te zarzuty skargi, które wskazują na nie wykonywanie obowiązków nałożonych w decyzji organu I instancji.
W rozpoznawanej sprawie jest okolicznością niekwestionowaną, iż doszło do zanieczyszczenia wód gruntowych produktami ropopochodnymi pochodzącymi ze zdewastowanej stacji paliw, środkami ochrony roślin i ściekami z szamba znajdujących się na terenie należącym do zobowiązanej do usunięcia zanieczyszczeń Gminy.
Prawidłowo organy obu instancji działając na podstawie art. 82 ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska nałożyły obowiązek usunięcia zanieczyszczeń środowiska.
Trafnie podnosi uzasadnienie zaskarżonej decyzji, iż w przypadku nie wykonywania nałożonych obowiązków winno być wszczęte postępowanie egzekucyjne, którego celem byłoby doprowadzenie do wykonania decyzji. Przepisy ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska nie zawierają regulacji, które pozwalałyby organom administracji wydawanie decyzji ustalających odszkodowania za szkody jakie zostały wyrządzone powstałymi naruszeniami środowiska. Oznacza to, że roszczenia skarżącego dotyczące zrekompensowania szkód powstałych w następstwie zatrucia wód gruntowych mogą być dochodzone tylko w postępowaniu przed sądem powszechnym, co trafnie podniesiono w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Z tych przyczyn skarga jako nieuzasadniona podlegała oddaleniu na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym.