Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kozicka, Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska, Sędzia WSA Marzanna Sałuda (spr.), Protokolant Specjalista Ewa Pasiek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi M.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta U. z dnia [...]r. nr [...]
Zaskarżoną decyzja z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Bielsku - Białej (- dalej "Kolegium", "Sko") nie uwzględniło odwołania M. W.- dalej strona, od decyzji z dnia [...] nr [...] wydanej przez Burmistrza Miasta U. w przedmiocie: uznania zrealizowanego świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko F. W. za okres od dnia 01.06.2017r do dnia 30.09.2017r w kwocie 2000,00 zł za nienależnie pobrane i podlegające zwrotowi .
Stan sprawy jest następujący:
Burmistrz Miasta U. stwierdził, na podstawie analizy dokumentacji, że E. W. od 01.04.2017r uzyskała zatrudnienie na umowę o pracę w B w U. i uzyskała za miesiąc maj 2017r. dochód w wysokości 1400.03 zł. Organ I instancji ustalił, iż od 01.06.2017r stronie nie przysługiwało prawo do świadczenia wychowawczego, ponieważ miesięczny dochód 3 - osobowej rodziny wyniósł 887,74 zł. czyli przekraczał kryterium dochodowe określone w art 5 ust 3 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
Od powyższej decyzji strona złożyła odwołanie w którym nie zgodziła się z rozstrzygnięciem organu I instancji.
Kolegium stwierdziło , iż argumenty odwołania strony są nie zasadne i sporną decyzją z dnia [...] nr [...] utrzymało decyzje w mocy.
Wskazało, iż materialnoprawną podstawę decyzji stanowi przepis art. 25 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci zwanej dalej ustawą" zgodnie z którym osoba, która pobrała nienależnie świadczenie wychowawcze, jest obowiązana do jego zwrotu. Z kolei w myśl art. 25 ust. ust. 2 pkt 1 za nienależnie pobrane świadczenie wychowawcze uważa się świadczenie wychowawcze wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczenia wychowawczego albo wstrzymanie wypłaty świadczenia wychowawczego, jeżeli osoba pobierająca to świadczenie była pouczona o braku prawa do jego pobierania
Zdaniem Sko z zaskarżonej decyzji wynika, że w stosunku do odwołującej wymóg z art. 25 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy został spełniony.
Sko podało, iż z akt sprawy wynika, że decyzją z dnia [...] nr [...] przyznano stronie prawo do świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko F. W. na okres od dnia 01 kwietnia 2016r do 30 września 2017r. w wysokości 500,00 zł miesięcznie, gdzie do wniosku strona dołączyła niezbędne dokumenty w oparciu, o które organ I instancji wyliczył kryterium dochodowe rodziny, które wyniosło 753,75 zł. Do wyliczenia kryterium dochodowego organ I instancji uwzględnił dochód strony z tytułu zatrudnienia w A spółka z o.o., U. od 01.08.2015r i wysokość dochodu za 09.2015 wyniosła 1.174,91 zł oraz dochód z tytułu zatrudnienia E. W. w A spółka z o.o. U. od 01.01.2016r i wysokość dochodu za luty 2016r wyniosła 88,29 zł oraz dochód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej przez stronę w wysokości 998,05 zł.
Zatem algorytm obliczenie dochodu wynosi 1174,91 + 88,29 + 998,05 = 2.261,25 : 3 osoby = 753,75 zł. W oparciu o powyższe organ I instancji decyzją z dnia [...] nr [...] przyznał stronie prawo do świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko F. W. na okres od dnia 01.04. 2016r do 30.09.2017r w wysokości 500,00 zł miesięcznie.