Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy dłużnikowi alimentacyjnemu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Jarosz Sędziowie WSA Tomasz Grossmann WSA Józef Maleszewski (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Monika Zaporowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lutego 2015 r. sprawy ze skargi A. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy dłużnikowi alimentacyjnemu 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.

Uzasadnienie strona 1/4

Decyzją z dnia [...] września 2012 r. nr [...] Prezydent [...] uznał A. W. za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych.

Decyzją z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] Prezydent [...], wskazując na art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2012 r. poz. 1228 z późn. zm., dalej jako u.p.o.u.a.) orzekł o zatrzymaniu A. W. (dalej jako Strona, Odwołujący się, Skarżący) prawa jazdy kat. [...] nr [...], wydanego przez [...]. Nadto określił, że dokument prawa jazdy należy niezwłocznie zwrócić do [...]. Uzasadniając decyzję napisał, że w dniu [...] czerwca 2013 r. wpłynął do Wydziału Komunikacji wniosek o zatrzymanie prawa jazdy Stronie, w związku z uchylaniem się od zobowiązań alimentacyjnych. To z kolei powoduje konieczność wydania decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy. W myśl art. 5 ust. 6 u.p.o.u.a. uchylenie decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy następuje na wniosek organu właściwego dłużnika skierowanego do starosty, gdy:

1) ustanie przyczyna zatrzymania prawa jazdy, o której mowa w ust. 3 art. 5, oraz dłużnik alimentacyjny przez okres ostatnich 6 miesięcy wywiązał się w każdym miesiącu ze zobowiązań alimentacyjnych w kwocie nie niższej niż 50% kwoty bieżąco ustalonych alimentów lub

2) nastąpi utrata statusu dłużnika alimentacyjnego.

Nie zgadzając się z opisaną decyzją Odwołujący się wskazał, że ma około 40.000 zł zadłużenia alimentacyjnego. Sąd wyznaczył alimenty w kwocie 1.200 zł miesięcznie, podczas gdy Odwołujący się zarabiał netto 1.100 zł, czasami 1.500 zł. Obecnie jest bezrobotny; od września ma zacząć pracę w firmie budowlanej, na umowę o pracę. W pracy wymagane jest prawo jazdy i pozytywne rozpatrzenie odwołania jest jedyną możliwością wykonywania pracy. Ma świadomość, że dług rośnie i dlatego wystąpił o obniżenie alimentów do kwoty 700 zł. Ponadto Odwołujący się ma trzecie dziecko, na które łoży dobrowolnie po 200 zł; otrzymał wyrok w zawieszeniu za niepłacenie alimentów ale nie chce iść do więzienia. Chce pracować i rozwiązać wszystkie problemy.

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...], wskazując na art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 z późn. zm., dalej kpa) utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. Uzasadniając SKO napisało, że problematyka związana z rozstrzyganiem o zatrzymaniu dłużnikowi alimentacyjnemu prawa jazdy została uregulowana w przepisach u.p.o.u.a. SKO zwróciło uwagę na nowelizację przepisów u.p.o.u.a. dokonaną ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. Nr 205, poz. 1212, dalej jako ustawa zmieniająca). Na skutek nowelizacji, od dnia 1 stycznia 2012 r. wszczęcie postępowania w sprawie zatrzymania dłużnikowi alimentacyjnemu prawa jazdy uwarunkowane jest ostatecznym zakończeniem postępowania w sprawie uznania tego dłużnika za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych. Stosownie do treści art. 4 ust. 1 u.p.o.u.a. organ właściwy dłużnika, po otrzymaniu od organu właściwego wierzyciela, wniosku o podjęcie działań wobec dłużnika alimentacyjnego, dokonuje w tym zakresie oceny jego sytuacji materialnej, zdrowotnej, rodzinnej i zawodowej, ustalanej w ramach wywiadu alimentacyjnego oraz złożonego przezeń oświadczenia majątkowego. W przypadku zaistnienia jednej z przesłanek wskazanych w art. 5 ust. 3 u.p.o.u.a., gdy dłużnik alimentacyjny uniemożliwia przeprowadzenie wywiadu alimentacyjnego, odmawia złożenia oświadczenia majątkowego lub zarejestrowania się w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotny albo poszukujący pracy, lub też bez uzasadnionej przyczyny, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, odmówił przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, wykonywania prac społecznie użytecznych, prac interwencyjnych, robót publicznych, prac na zasadach robót publicznych albo udziału w szkoleniu, stażu lub przygotowaniu zawodowym dorosłych, organ obowiązany jest wszcząć postępowanie dotyczące uznania dłużnika za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych. Przed wydaniem takiej decyzji organ zobligowany jest zbadać, czy nie zachodzi przesłanka negatywna określona w art. 5 ust. 3a ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów. Zgodnie bowiem z tym unormowaniem, decyzji o uznaniu dłużnika alimentacyjnego za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych nie wydaje się jeżeli dłużnik alimentacyjny przez okres ostatnich 6 miesięcy wywiązywał się w każdym miesiącu ze zobowiązań alimentacyjnych w kwocie nie niższej niż 50 % kwoty bieżąco ustalonych alimentów.

Strona 1/4