Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] w przedmiocie programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Łukasz Krzycki, Sędziowie sędzia WSA Anna Sękowska, sędzia WSA Tomasz Wykowski (spr.), Protokolant st. sekr. sąd. Piotr Iwaszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 stycznia 2017 r. sprawy ze skargi Miasta i Gminy S. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/8

I. Zaskarżonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej "Sądu") rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...] (dalej także "rozstrzygnięciem") Wojewoda [...] (dalej także "Wojewoda") stwierdził nieważność uchwały Nr [...] Rady Miejskiej w [...] (dalej także "Rady") z dnia [...] lutego 2016 r. w sprawie przyjęcia Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie gminy Miasto i Gmina [...] w 2016 roku (dalej także "uchwały" albo "programu"), w zakresie załącznika do uchwały, w części dotyczącej Rozdziału I ust. 6 i 7, Rozdziału II Ad. 2 ust. 2 oraz Ad. 4, w części dotyczącej finansowania przez gminę zabiegów sterylizacji i kastracji zwierząt domowych właścicielom zwierząt, którzy na stale zamieszkują na terenie gminy, a także załącznika Nr 2 do Programu, w części dotyczącej ust. 4 lit. a i b.

II. Uzasadniając rozstrzygnięcie, Wojewoda wskazał w szczególności, co następuje:

1. Na sesji w dniu [...] lutego 2016 r. Rada Miejska w [...] podjęła uchwałę w sprawie przyjęcia Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie gminy Miasto i Gmina [...] w 2016 r. Podstawę prawną przedmiotowej uchwały stanowi m. in. art. art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2013 r. poz. 856 z późn. zm.), dalej także "ustawy". Zgodnie z dyspozycją art. 11 ust. 1 ustawy zapewnienie opieki bezdomnym zwierzętom oraz ich wyłapywanie należy do zadań własnych gminy. Natomiast art. 11 a ustawy wskazuje upoważnienie dla rady w zakresie uchwalania programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt, corocznie do dnia 31 marca. W dalszej części ww. przepisu ustawodawca wskazuje zamknięty katalog spraw będących przedmiotem programu opieki nad bezdomnymi zwierzętami. Tak więc program, o którym mowa w art.11a ust.1 obejmuje:

- zapewnienie bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt

- opiekę nad wolno żyjącymi kotami, w tym ich dokarmianie,

- odławianie bezdomnych zwierząt,

- obligatoryjną sterylizację albo kastrację zwierząt w schroniskach dla zwierząt,

- poszukiwanie właścicieli dla bezdomnych zwierząt,

- usypianie ślepych miotów,

- wskazanie gospodarstwa rolnego w celu zapewnienia miejsca dla zwierząt gospodarskich,

- zapewnienie całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt,

- wysokość środków finansowych przeznaczonych na jego realizację oraz sposób wydatkowania tych środków.

Wskazane przez ustawodawcę elementy stanowią normę o charakterze iuris cogentis, formułującą zamknięty katalog problemów wymagających uregulowania w akcie wykonawczym, jakim jest w tym wypadku uchwała organu stanowionego jednostki samorządu terytorialnego. Zadaniem tegoż organu jest pełna realizacja upoważnienia ustawowego, wyczerpująca zakres przekazanych przez ustawodawcę uprawnień. Niespełnienie którejkolwiek z przesłanek wskazanych przez ustawodawcę skutkuje zawsze bezwzględną nieważnością całej uchwały.

Strona 1/8