Dnia 11 czerwca 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska - Litwiniec (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Napiórkowska, Sędzia WSA Marek Wroczyński, Protokolant Marek Bereziński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 czerwca 2010 roku sprawy ze skargi M. F. i B. J. na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania I. uchyla zaskarżone postanowienie; II. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
Zaskarżonym do Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia [...].08.2009 r. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi stwierdził uchybienie terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy przez H. K., M. F. oraz B. J. od decyzji tegoż Ministra z dnia [...].03.2009 r., odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Gminy L. z dnia [...],07.1978 r., orzekającej o przejęciu na własność Państwa gospodarstwa rolnego o pow. 4,62 ha, położonego w K., gmina L., stanowiącej uprzednio własność B. J..
Uzasadniając swe rozstrzygnięcie Minister podniósł, iż owa decyzja odmowna z dnia [...].03.2009 r. została doręczona H. K. i B. J. w dniu [...].03.2009 r.- a M. F. w dniu [...].03.2009 r. Termin do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy upływał więc [...].03.2009 r. Złożenie tego wniosku w dniu [...].07.2009 r. nastąpiło zatem, jak podkreślił Minister, po terminie.
We wniesionej skardze H. K., M. F. oraz B. J. zarzucili wydanie zaskarżonego postanowienia z naruszeniem artykułów: 6, 7, 8, 77 Kpa, a także art. 127 § 3 Kpa w zw. z art. 129 § 2 Kpa przez błędne przyjęcie, że wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy został wniesiony po terminie. Podnieśli, że ich ówczesny pełnomocnik radca prawny E. G. w dniu [...].03.2009 r. wniosek taki złożyła w ich imieniu, nie podpisała go jednakże, a jedynie przyłożyła swoją pieczątkę. Wówczas współpraca z pełnomocnikiem zakończyła się, a H. K. w rozmowie telefonicznej z pracownikiem Ministerstwa dowiedziała się, że wniosek zawiera brak formalny w postaci braku podpisu osoby wnoszącej. W ocenie skarżących, ten brak formalny wniosku został niezwłocznie przez nich uzupełniony, poprzez nadanie owego wniosku z własnoręcznymi podpisami [...].07.2009 r., podczas gdy do usunięcia tego braku wezwani zostali później, pismem z dnia [...].07.2009 r. W konkluzji skarżący wywiedli, iż wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy został złożony [...].03.2009 r., a więc z zachowaniem terminu i choć dotknięty był brakiem formalnym, to brak ten uzupełnili jeszcze przed wezwaniem. Uzupełnienie zaś owego braku złożonego wniosku w dniu [...].07.2009 r. nie mogło zostać przez Ministra potraktowane jako złożenie wniosku.
W odpowiedzi na skargę Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonym postanowieniu.
Po wniesieniu skargi do Sądu Administracyjnego, w dniu [...].10.2009 r. zmarła skarżąca H. K. i prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w L. I Wydziału Cywilnego z dnia [...].02.2010 r.- sygn. akt I [...] stwierdzono po niej nabycie spadku. Spadkobiercy zmarłej stali się uczestnikami niniejszego postępowania toczącego się przed Sądem Administracyjnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje.
Skarga zasługuje na uwzględnienie.
Wojewódzkie sądy administracyjne w oparciu m. in. o art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25.07.2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz.1269) oraz art. 3 § 1 ustawy z dnia 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.)- zwanej dalej P.p.s.a. uprawnione są do dokonywania kontroli działalności organów administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Oceny legalności zaskarżonych aktów Sąd dokonuje poprzez ustalenie, czy podjęto je zgodnie z przepisami postępowania administracyjnego oraz czy prawidłowo zastosowano i zinterpretowano normy prawa materialnego. Należy nadto zauważyć, iż w myśl art. 134 P.p.s.a. Rozstrzygając w granicach danej sprawy Sąd nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.