Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Przemysław Żmich, Sędziowie sędzia WSA Joanna Borkowska, sędzia WSA Agnieszka Wójcik (spr.), Protokolant ref. Marika Bibrowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2017 r. sprawy ze skargi P. z siedzibą w [...] na decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary administracyjnej na przewoźnika oddala skargę
W dniu [...] kwietnia 2016 r. w trakcie kontroli granicznej autobusu należącego do przewoźnika [...], wykonującego regularny przewóz osób w międzynarodowym transporcie drogowym ustalono, że podróżujący autokarem jako pasażer obywatel [...], pan D. S. nie posiada ważnej wizy lub innych ważnych dokumentów uprawniających go do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i do pobytu na tym terytorium. Znajdująca się w paszporcie cudzoziemca wiza rozpoczynała termin ważności 16 kwietnia 2016 r. Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 28 ust. 1 pkt 1 w zw. z ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. poz. 1650 ze zm.) Komendant Straży Granicznej w [...] decyzją nr [...] z dnia [...] odmówił cudzoziemcowi wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Wobec faktu przywiezienia przez w/w przewoźnika do granicy cudzoziemca nieposiadającego na wjazd i pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Komendant Placówki Straży w [...] wszczął w dniu [...] kwietnia 2016 r. postępowanie w sprawie nałożenia na kary administracyjnej, o której mowa w art. 462 ust 1- 2 i 4 - 5 ustawy o cudzoziemcach. Decyzją nr [...] z dnia [...] czerwca 2016 r. nałożył zaś na w/w karę 3.000 EUR, co w przeliczeniu na złote wg średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy w dniu wydania decyzji o nałożeniu kary administracyjnej wyniosło 13.308,90 zł.
Od powyższej decyzji przewoźnik reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł odwołanie, domagając się jej uchylenia w całości i umorzenia postępowania I instancji, ewentualnie przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.
Organ II instancji po zapoznaniu się ze zgromadzonym w sprawie materiałem odwołaniem decyzją nr [...] z dnia [...] września 2016 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. W uzasadnieniu organ przedstawił stan faktyczny i prawny sprawy. Wskazał, że sprawdzenie czy przewożony cudzoziemiec posiada stosowne dokumenty uprawniające go do przekroczenia granicy mieści się wymaganiach należytej staranności o której mowa w art. 462 ust.3 pkt 2 ustawy o cudzoziemcach. Nie zwalnia go z tej odpowiedzialności fakt, iż kierowca , pomimo poinformowania go o ciążących na przewoźniku obowiązkach, nie dopełnił ich z własnego zaniedbania. Sam fakt znajdowania się zatem w autokarze przewoźnika, cudzoziemca nie posiadającego ważnej wizy w dniu przekraczania granicy RP, świadczy o braku skutecznej weryfikacji dokumentów pasażerów, za co odpowiada przewoźnik. Tym samym organ nie podzielił stanowiska odwołującego, iż dochowanie należytej staranności przez przewoźnika ogranicza się do przeprowadzenia szkoleń pracowników. Obowiązujące w tym zakresie przepisy zawierają bowiem normę prawną, która łączy odpowiedzialność przewoźnika z obiektywnym naruszeniem prawa, polegającym na przewiezieniu do granicy cudzoziemca nieposiadającego ważnego dokumentu podróży uprawniającego go do przekroczenia granicy.
Decyzja Komendanta Głównego Straży Granicznej została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez pełnomocnika Przewoźnika, który wniósł o jej uchylenie w całości. Pełnomocnik wniósł również o zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz o przeprowadzenie dowodu uzupełniającego z dokumentów załączonych do skargi tj.: zaświadczeń o przeszkoleniu kierowców w międzynarodowym transporcie drogowym, co świadczy w opinii pełnomocnika o dołożeniu przez przewoźnika starań w celu wypełnienia obowiązków nałożonych przepisami ustawy o cudzoziemcach.