Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Sikorska, Sędziowie Sędzia WSA Lidia Serwiniowska (spr.), Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków, Protokolant apl. prok. Krzysztof Duszeńko, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 26 września 2007 r. sprawy ze skargi M. T. na decyzję Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o zdolności do służby wojskowej uchyla decyzję I i II instancji.
Terenowa Wojskowa Komisja Lekarska w P. , działając na podstawie art. 29 ust. 1 w zw. z art. 26 ust. 1 i art. 28 ust. 2 oraz art. 30a ustawy z dnia 21 listopada 1967r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2002r., Nr 21, poz. 205 ze zm.), a także ogólnie powołanych przepisów rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 czerwca 2004r. w sprawie utworzenia wojskowych komisji lekarskich oraz określenia ich siedzib zasięgu działania i właściwości (Dz.U. Nr 151 poz. 1594), jak również rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 czerwca 2004r. w sprawie orzekania o zdolności do czynnej służby wojskowej oraz trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz.U. Nr 151 poz. 1595), wydała w dniu [...] r. orzeczenie Nr [...] w sprawie zdolności M. T. do czynnej służby wojskowej.
Komisja podała, że po przeprowadzonym u żołnierza badaniu lekarskim rozpoznała: 1) niewielką koślawość bioder nie upośledzającą sprawności ustroju (w zast.) (§ 77 pkt 2), 2) biodro trzaskające prawe nie upośledzające sprawności ustroju (w zast.) (§ 64 pkt 1), 3) zez zbieżny naprzemienny (§ 11 pkt 1), 4) niewielkie ograniczenie rotacji zewnętrznej przedramienia lewego po dawno przebytym złamaniu trzonu kości promieniowej nie upośledzające sprawności ustroju (§ 75 pkt 2), wobec czego uznała go zdolnym do pełnienia czynnej służby wojskowej.
W uzasadnieniu orzeczenia wskazano jedynie, że powyższych ustaleń dokonano w oparciu o przedstawioną dokumentacje leczenia.
Niezgadzając się z tym orzeczeniem M. T. odwołał się od niego.
Po rozpatrzeniu odwołania Rejonowa Wojskowa Komisja Lekarska we W. wydała w dniu [...] r. orzeczenie Nr [...] , którym z powołaniem się na przepis art. 29 ust. 1 w zw. z art. 26 ust. 1 i art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2002r. Nr 21, poz. 205 ze zm.) oraz § 3 ust. 7, § 4 ust. 8, § 9 pkt 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 czerwca 2004r. w sprawie utworzenia wojskowych komisji lekarskich oraz określania ich siedzib, zasięgu działania i właściwości (Dz.U. Nr 151, poz. 1594) oraz § 22 ust. 1 i 2, § 23 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 czerwca 2004r. w sprawie orzekania o zdolności do czynnej służby wojskowej oraz trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz.U. Nr 151, poz. 1595 ze zm.), utrzymała w mocy orzeczenie organu I instancji.
W motywach rozstrzygnięcia podała, że po rozpatrzeniu odwołania i dokonaniu analizy dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej zgromadzonej w sprawie oraz przeprowadzeniu w trybie odwoławczym dodatkowego badania lekarskiego specjalistycznego ortopedycznego nie stwierdziła nieprawidłowości mogących stanowić podstawę do uchylenia zaskarżonego orzeczenia.
Komisja stwierdziła, że z przeprowadzonych badań lekarskich specjalistycznych nie wynika by aktualny stopień nasilenia schorzeń ze strony narządu ruchu oraz towarzyszących im objawów upośledzał sprawność ustroju w stopniu powodującym niezdolność do czynnej służby wojskowej.