Podopieczny skarżących niewątpliwie, w związku z pobieraniem nauki poza miejscem stałego zamieszkania, przez pięć dni w tygodniu przebywa w placówce gwarantującej mu opiekę i wychowanie przez okres całego tygodnia. Oczywistym jest zatem, że w tym samym czasie rodzice zastępczy, poza wykazywanym dziecku zainteresowaniem i troską, nie sprawują nad nim opieki, jaką ustawodawca określa mianem osobistej. Tego rodzaju opieką skarżący są w stanie objąć powierzone im dziecko, jedynie w okresie wakacyjnym.
Z tej przyczyny organy orzekające słusznie uznały, iż 10% dodatek, o jakim stanowi art. 78 ust. 7 ustawy o pomocy społecznej, we wskazanym w decyzjach okresie, nie przysługuje.
Przy czym, wyjaśnienia wymaga, że powoływane przez skarżących pisma Dyrektora Departamentu Świadczeń Rodzinnych Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej z dnia 5 czerwca 2009 r. oraz z dnia 30 września 2009 r., poza tym, iż Sąd nie jest związany ich treścią, również nie przemawiają za zajęciem innego stanowiska w sprawie.
Pierwsze z nich, z dnia 5 czerwca 2009 r., w ogóle nie odnosi się do kwestii osobistego sprawowania opieki. Traktuje jedynie o kosztach utrzymania dziecka m.in. w trakcie jego pobytu w internacie. Drugie, co prawda odnosi się do rozważanej sytuacji, jednakże jego charakter nie jest kategoryczny, o czym świadczy choćby zawarte w nim wskazanie, że "niesłuszna wydaje się być odmowa (...)". Poza tym Sąd, nie będąc, o czym była już mowa, związany wyrażonym stanowiskiem uznał, iż dokonana przez organy obydwu instancji wykładnia art. 78 ust. 7 w związku z art. 74 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej jest prawidłowa, a podjęte decyzje słuszne.
Wobec powyższego Sąd stwierdził, że przedstawione w części historycznej zarzuty skargi nie znajdują uzasadnienia. Przede wszystkim nie może być mowy o naruszeniu praw gwarantujących dziecku pozbawionemu opieki rodzicielskiej prawa do opieki i pomocy władz publicznych, a przeprowadzone przez organy pomocy społecznej postępowanie nie jest obciążone wadami powodującymi konieczność wyeliminowania kwestionowanych decyzji z obrotu prawnego.
W tym stanie rzeczy Sąd, na podstawie art.151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz.1270 ze zm.), orzekł jak w sentencji wyroku.