Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Stahl, Sędzia NSA Barbara Adamiak, Sędzia WSA (del.) Marzenna Linska - Wawrzon (spr.), Protokolant Iwona Sadownik, po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. P. i J. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 15 czerwca 2004 r. sygn. akt II SA/Kr 2648/03 w sprawie ze skargi M. P. i J. P. na uchwałę Rady Gminy Jabłonka z dnia 22 września 2003 r. Nr [...] w przedmiocie odrzucenia zarzutu nieuwzględnionego w projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy [...] oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 15 czerwca 2004 r. oddalił skargę M. P. i J. P. na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia 22 września 2003 r. Nr [...] w przedmiocie odrzucenia zarzutu nieuwzględnionego w projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy [...].
Podstawą orzeczenia były następujące ustalenia Sądu:
Zgodnie z uchwałą Rady Gminy w [...] z dnia 27 marca 2001 r. Nr [...] przystąpiono do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy [...]. Projekt tego planu został wyłożony do publicznego wglądu w dniach od 5 czerwca 2003 r. do 20 czerwca 2003 r.
W dniu 20 lipca 2003 r. pismo nazwane "protestem", dotyczące powyższego projektu, skierowali do Wójta Gminy w [...] M. i J. P. występując przeciwko przeznaczeniu na drogę Kraków - Chyżne ich działek nr [...], na których chcieli zlokalizować inwestycje przemysłowe. Wnieśli o odstąpienie od rezerwowania terenu na drogę kosztem ich działek albo o przesunięcie drogi o kilkadziesiąt metrów w kierunku południowo-wschodnim. Pismo M. J. P. uznano za zarzut i Rada Gminy [...] uchwałą z dnia 22 września 2003 r. Nr [...] odrzuciła ten zarzut w części dotyczącej pozostawienia przeznaczenia pod drogę fragmentu działki nr [...]. W uzasadnieniu tej uchwały stwierdzono, że działki zainteresowanych są położone przy drodze wojewódzkiej nr 957. W wyłożonym projekcie planu określono ich obszar jako pas terenu rezerwowanego dla przebiegu projektowanej od lat i określonej w dotychczasowych planach, drogi krajowej nr 7 (cała działka nr [...] i 70% działki nr [...]) oraz jako teren przeznaczony na cele przemysłu (30% działki nr [...]). W rejonie tego terenu rozpatrywano 2 warianty przebiegu drogi: optymalny - tunelowy i tańszy - terenowy. W wyniku dokonanej korekty projektu przebiegu drogi dla jej przebiegu został przeznaczony jedynie pas na części działki nr [...]. Przeprowadzono badanie wszystkich możliwych wariantów przebiegu drogi i wybrano wariant optymalny, załatwiający liczne postulaty mieszkańców w sposób kompromisowy, minimalizujący uciążliwości, kolizje z istniejącą zabudową i szkody dla krajobrazu. Uwzględnienie zarzutu musiałoby się wiązać z rezygnacją z wyznaczenia wariantu tunelowego drogi lub z daleko idącą korektą jego przebiegu. Spowodowałoby to również konieczność szerszej ingerencji we własność innych właścicieli, a każdy wariant powoduje ingerencję w czyjąś własność. W uzasadnieniu prawnym powołano przepisy ustawy o drogach publicznych i przepisy ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym, tłumacząc ich zastosowanie w sprawie. Wskazano, że odrzucając zarzut Rada Gminy nie działała dowolnie, ani nie nadużyła swoich uprawnień planistycznych.
W dniu 29 października 2003 r. M. i J. P. skierowali na powyższą uchwałę skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Zarzucili oni, że uchwała nie została prawidłowo uzasadniona, a Gmina wybiórczo traktowała poszczególnych wnioskodawców. Zarzucono, że uchwała narusza prawo do zagospodarowania działki.
W odpowiedzi na skargę Gmina [...] wniosła o jej oddalenie.