Poza wyjątkiem przewidzianym w art. 50 ust 1 ustawy z dnia 29 września 1986 r. Prawo o aktach stanu cywilnego /Dz.U. nr 36 poz. 180 ze zm./ nie ma podstaw prawnych, aby ograniczać swobodę rodziców w wyborze imienia dziecka.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Wojewody P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 1 lipca 2004 r. II SA/Bk 245/04 w sprawie ze skargi Margarity i Piotra G. na decyzję Wojewody P. z dnia 15 marca 2004 r. (...) w przedmiocie odmowy przyjęcia oświadczenia w sprawie zmiany imienia - oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 1 lipca 2004 r. /II SA/Bk 245/04/ po rozpoznaniu skargi Margarity i Piotra G. na decyzję Wojewody P. z dnia 15 marca 2004 r. (...) w przedmiocie odmowy przyjęcia oświadczenia w sprawie zmiany imienia - uchylił zaskarżoną decyzję.
Margarita i Piotr G. złożyli w dniu 15 stycznia 2004 r. do Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w B. wniosek o zmianę imienia syna z Maksymiliana na Max, uzasadniając zmianę tym że imię Max bardziej pasuje do nazwiska, brzmi krócej, łatwiej się wymawia i jest powszechnie używane w krajach Unii Europejskiej. Decyzja z dnia 2 lutego 2004 r. zastępca Kierownika USC w B., na podstawie art. 7 ust. 4, art. 50 ust. 1 oraz art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1986 r. Prawo o aktach stanu cywilnego /Dz.U. nr 36 poz. 180 ze zm./ oraz art. 3 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim /Dz.U. nr 90 poz. 999 ze zm./ odmówił przyjęcia oświadczenia w sprawie zmiany imienia z Maksymiliana na Maxa.
W uzasadnieniu wyjaśnił, że imię Max jest w jego ocenie zdrobnieniem imienia Maksymilian i przyjęcie oświadczenia naruszałoby zapis zawarty w art. 50 ust. 1 prawa o aktach stanu cywilnego, zawierający zakaz przyjmowania oświadczenia o wyborze dla dziecka imienia w formie zdrobniałej. Taki pogląd prezentuje także Rada Języka Polskiego, ustawowa instytucja opiniodawczo-doradcza w sprawach używania języka polskiego. Z opinii Rady wynika że należałoby odmówić nadania imienia Maks w pisowni przez "ks". Imię Max jest imieniem obcym i ma pisownię obcojęzyczną, ponieważ w alfabecie polskim nie ma litery "x". Nadanie imienia Max w pisowni przez "x" naruszałoby zapis art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o języku polskim, który stanowi, że ochrona języka polskiego polega w szczególności na dbaniu o poprawne używanie języka i doskonalenie sprawności językowej jego użytkowników oraz na stwarzaniu warunków do właściwego rozwoju języka jako narzędzia międzyludzkiej komunikacji. Ponadto imię Max można odbierać jako ośmieszające, stosowane jest bowiem często dla zwierząt domowych. Nadanie dziecku imienia Max powodowałoby ponoszenie przez całe życie konsekwencji wynikających z nietypowej pisowni i brzmienia ze względu na potrzebę pouczania otoczenia o szczególnej formie imienia.
W odwołaniu od tej decyzji Margarita i Piotr G. podnieśli że nadanie imienia jest atrybutem władzy rodzicielskiej, przypadki dopuszczalnej odmowy wpisania do aktu urodzenia imion zgłoszonych przez rodziców są wyczerpująco wskazane w przepisach prawa i nie podlegają wykładni rozszerzającej. Niepolskie brzmienie imienia Max nie jest przesłanką zakazu nadawania imion w tym brzmieniu. Skojarzenie imienia Max z nadawaniem nazw zwierząt jest oderwane od realiów życia współczesnego społeczeństwa. W B. jest ulica Xawerego Dunikowskiego, córka R. L. nosi imię Vesna, syn M. W. nosi imię Xawier. Działanie kierownika urzędu narusza art. 67 Konstytucji RP. Odmowa przyjęcia oświadczenia narusza przepis art. 50 ust. 1 Prawa o aktach stanu cywilnego.