1. Zarzut oparty na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ skierowany musi być przeciwko wyrokowi Sądu a nie decyzji organu administracji.
2. Wprowadzenie pełnej regulacji dotyczącej procedury postępowania przed sądami administracyjnymi ustawą z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, powoduje, że wojewódzki sąd administracyjny rozpoznając skargę nie stosuje przepisów kodeksu postępowania administracyjnego, a tym samym nie można w skardze kasacyjnej postawić zarzutu zaskarżonemu wyrokowi naruszenia przepisów tego Kodeksu. Zarzut taki, po prostu nie może być podstawą tej skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Barbary Ś. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 15 lipca 2004 r. II SA/Bk 206/04 w sprawie ze skargi Barbary Ś. na decyzję (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia 18 lutego 2004 r. (...) w przedmiocie opłaty legalizacyjnej - oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 15 lipca 2004 r. II SA/Bk 206/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę Barbary Ś. na postanowienie (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia 18 lutego 2004 r. (...) w przedmiocie opłaty legalizacyjnej.
W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, że decyzją z dnia 30 czerwca 2003 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego Powiatu Grodzkiego w B. na podstawie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126/ nakazał Barbarze Ś. rozbiórkę wykonanej samowolnie rozbudowy stodoły o wymiarach 16 x 6,10 m i wysokości 5 - 3,50 m zrealizowanej na działce nr 49/1 we wsi Ś. 11 gm. S. Na skutek odwołania od tej decyzji Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w B. decyzją z dnia 18 sierpnia 2003 r. uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania wskazując na możliwość legalizacji wykonanego obiektu budowlanego w oparciu o znowelizowane przepisy ustawy Prawo budowlane.
Po ponownym rozpoznaniu sprawy Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego Powiatu Grodzkiego w B., postanowieniem z dnia 2 września 2003 r. (...) wstrzymał roboty budowlane prowadzone przez Barbarę Ś. związane z rozbudową stodoły i zobowiązał ją do złożenia w zakreślonym terminie stosownego zaświadczenia w zakresie zgodności obiektu z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, cztery egzemplarze projektu budowlanego odzwierciedlającego istniejący stan faktyczny i oświadczenie o posiadanym prawie dysponowania nieruchomością na cele budowlane.
W wyznaczonym terminie Barbara Ś. wykonała powyższe obowiązki, stąd też, stosowanie do przepisu art. 49 ust. 1 ustawy - Prawo budowlane, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego Powiatu Grodzkiego w B. wydał w dniu 29 grudnia 2003 r. postanowienie, ustalając wysokość opłaty legalizacyjnej, której dokonanie jest warunkiem zalegalizowania spornego obiektu samowolnie zrealizowanego.
W zażaleniu od tego postanowienia Barbara Ś. podniosła, że wysokość ustalonej opłaty przekracza wartość budynku. Nadmieniła też, że gospodarstwo kupiła z istniejącymi budynkami, a sąsiedzi składają fałszywe oświadczenia.
Podlaski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w B. postanowieniem z dnia 18 lutego 2004 r. (...) utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.
Ustosunkowując się do podniesionych zarzutów organ odwoławczy wskazał, że wysokość opłaty legalizacyjnej wylicza się stosując przepisy ustawy z 1994 r. - Prawo budowlane /art. 59f i art. 59g/ z pięćdziesięciokrotnym ich podwyższeniem. Stawka opłaty została ustalona w wysokości 300 zł. W par. 1 rozporządzenia z dnia 28 czerwca 2003 r. Ministra Infrastruktury w sprawie stawki opłaty stanowiącej podstawę do obliczenia kary wymierzonej w wyniku obowiązkowej kontroli /Dz.U. nr 120 poz. 1132/. Opłata legalizacyjna stanowi zatem iloczyn stawki opłaty, współczynnik kategorii obiektu budowlanego, współczynnik wielkości obiektu budowlanego i liczby 50. Reasumując kwota opłaty w przedmiotowej sprawie wynosi 1x1x300x50=15.000 zł. I taką kwotę opłaty legalizacyjnej ustalił organ I instancji.