Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska, Sędziowie NSA Janina Antosiewicz, Henryk Ożóg (spr.), Protokolant Wiesława Koślińska, po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2005 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Stanisławy M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 4 czerwca 2004 r. sygn. akt 2/I SA 2850/03 w sprawie ze skargi Stanisławy M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia 15 września 2003 r. (...) w przedmiocie zasiłku okresowego gwarantowanego oddala skargę kasacyjną.
Stanisława M. wnioskiem z dnia 21 lipca 2003 r. zwróciła się do Dyrektora Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w W. o przyznanie zasiłku okresowego gwarantowanego.
Decyzją (...) z dnia 21 sierpnia 2003 r., wydaną z powołaniem się na art. 31 ust. 4a ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. /t.j. Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./, organ I instancji odmówił Stanisławie M. udzielenia pomocy społecznej w formie zasiłku okresowego gwarantowanego. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia podniesiono, że wnioskodawczyni nie spełnia wszystkich kryteriów określonych w art. 31 ust. 4a powołanej ustawy o pomocy społecznej. Wskazano między innymi, że Stanisława M. jest samotną matką, na której utrzymaniu znajduje się dziecko do 7 roku życia, dochód jej rodziny nie przekracza kryterium dochodowego ustalonego zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy, jednakże nie spełnia wymogu dotyczącego utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych z powodu upływu okresu jego pobierania. Organ powołując się na zaświadczenie Powiatowego Urzędu Pracy w W. z dnia 6 sierpnia 2003 r., wskazał, iż ostatni zasiłek dla bezrobotnych skarżąca pobierała od dnia 14 kwietnia 1994 r. do dnia 30 czerwca 1997 r. oraz, że od dnia 1 lipca 1997 r. jest zarejestrowana w powiatowym urzędzie pracy jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku dla bezrobotnych. Ponadto wskazano, iż zasiłek okresowy gwarantowany przysługuje, jeżeli osoba uprawniona wystąpiła z wnioskiem o jego wypłatę nie później niż w terminie 30 dni od dnia ustania praw do zasiłku dla bezrobotnych, lub 30 dni od dnia otrzymania decyzji urzędu pracy po ustaniu prawa do zasiłku dla bezrobotnych.
W odwołaniu od tej decyzji Stanisława M. przedstawiła sytuację materialną swojej rodziny. Podała, że prowadzi gospodarstwo domowe z trojgiem dzieci w wieku 5, 10 i 19 lat. Od wielu lat nie pracuje i usilnie, lecz bez rezultatu, zabiega o pracę. Wyjaśniła, że nie była przez cały czas zarejestrowana w powiatowym urzędzie pracy jako osoba bezrobotna, gdyż przez 10 miesięcy pobierała zasiłek stały z pomocy społecznej. Wskazała nadto, że po utracie prawa do zasiłku dla bezrobotnych, w okresie od 8 sierpnia 1997 r. do 7 lipca 1998 r. pobierała zasiłek okresowy gwarantowany, którego wypłatę wstrzymano z powodu przekroczenia kryterium dochodowego. Podniosła, że czuje się pokrzywdzona, gdyż pozbawiono ją zasiłku okresowego gwarantowanego oraz zasiłku dla bezrobotnych.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O., decyzją z dnia 15 września 2003 r. (...) utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. Organ uznając, że odwołująca się nie spełnia jednego z warunków uprawniających do uzyskania zasiłku stałego gwarantowanego na podstawie art. 31 ust. 4a ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej, podniósł, iż Stanisława M. nie złożyła wniosku o przyznanie tego świadczenia w terminie 30 dni od utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych, bądź od daty otrzymania w tej sprawie decyzji. Wskazano, iż prawo do zasiłku dla bezrobotnych Stanisława M. utraciła z dniem 30 czerwca 1997 r., zaś decyzję o utracie prawa do zasiłku dla bezrobotnych z powodu upływu okresu jego pobierania otrzymała dnia 11 lipca 1997 r., a więc wymagany termin do złożenia wniosku nie został dotrzymany, gdyż wniosek w sprawie przyznania zasiłku gwarantowanego okresowego strona złożyła w dniu 21 lipca 2003 r.