Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska, Sędziowie NSA Wojciech Chróścielewski, Jan Paweł Tarno (spr.), Protokolant Mariusz Bartosiak, po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Józefy L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 14 czerwca 2004 r. sygn. akt II SA/Kr 3280/00 w sprawie ze skargi Józefy L. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 12 października 2000 r. (...) w przedmiocie wykonania zastępczego oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 14 czerwca 2004 r., II SA/Kr 3280/00 oddalił skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z 12 października 2000 r., (...) w przedmiocie zastosowania wykonania zastępczego. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że stosownie do art. 127 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /w brzmieniu sprzed nowelizacji z dnia 6.09.2001 r. - Dz.U. nr 125 poz. 1368/ wykonanie zastępcze stosuje się, gdy egzekucja dotyczy obowiązku wykonania czynności, którą można zlecić innej osobie do wykonania za zobowiązanego i na jego koszt. Zgodnie z art. 128 par. 2 ustawy powołanej wyżej, w postanowieniu o zastosowaniu wykonania zastępczego organ egzekucyjny może wezwać zobowiązanego do wpłacenia w oznaczonym terminie określonej kwoty tytułem zaliczki na koszty wykonania zastępczego, z pouczeniem, że w przypadku nie wpłacenia kwoty w tymi terminie zostanie ona ściągnięta w trybie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych. Postanowienie o zastosowaniu wykonania zastępczego z dnia 6 czerwca 2000 r., utrzymane w mocy postanowieniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 12 października 2000 r. jest zgodne z przepisami ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Obowiązek nałożony na skarżącą decyzją z dnia 2 grudnia 1997 r. istnieje, postępowanie w tej sprawie zostało zakończone, Z uwagi, że obowiązek nałożony na skarżącą nie został przez nią wykonany, zastosowany środek egzekucyjny w postaci wykonania zastępczego jest prawidłowym środkiem egzekucyjnym, który może prowadzić do wykonania nałożonego obowiązku.
Podnoszony przez skarżącą zarzut, że postanowienie o wykonaniu zastępczym jest merytorycznie niesłuszne, a ponadto postępowanie w tej sprawie nie zostało ostatecznie zakończone, nie znajduje uzasadnienia. Zarówno podjęcie zawieszonego postępowania egzekucyjnego, jak i wydanie przez organ I instancji postanowienia o wykonaniu zastępczym dokonane zostało po wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie z dnia 16 lutego 1999 r. /II SA/Kr 872/98/, którym została oddalona skarga na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 10 marca 1998 r. utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji z dnia 2 grudnia 1997 r., która stanowi tytuł wykonawczy w prowadzonym postępowaniu egzekucyjnym.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 14 czerwca 2004 roku II SA/Kr 3280/00 zaskarżyła Józefa L. w całości skargą kasacyjną z 28 września 2004 r. Przedmiotowemu wyrokowi zarzucono w niej naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, a to art. 134 par. 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm., powoływanej dalej jako "p.p.s.a."/ poprzez pominięcie ujawnionego w sprawie naruszenia art. 7 Kpa w zw. z art. 124 par. 2 Kpa w zw. z art. 18 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, polegającego na istotnych uchybieniach, jakimi było obarczone orzeczenie organu I instancji, a skutkujące brakiem obrony swych praw po stronie skarżącej w toku całego postępowania administracyjnego i sądowoadministracyjnego.