Nie podlegają przepisom kodeksu postępowania administracyjnego, a tym samym - zaskarżeniu do sądu administracyjnego z powodu niezgodności z prawem, decyzje dotyczące uznania poborowego lub żołnierza za jedynego żywiciela rodziny, wydane na podstawie ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony PRL /t.j. Dz.U. 1979 nr 18 poz. 111/.
Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił na podstawie art. 204 par. 1 Kpa skargę Barbary C. na decyzję Wojewody S. z dnia 13 sierpnia 1980 r., nr SA II 6311/113/80, w przedmiocie odmowy uznania żołnierza - męża skarżącej za jednego żywiciela rodziny i wypłaty zasiłku miesięcznego.
Decyzje dotyczące uznania poborowego lub żołnierza za jedynego żywiciela rodziny są wydawane na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej /t.j. Dz.U. 1979 nr 18 poz. 111/ oraz wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 września 1979 r. w sprawie udzielania odroczeń zasadniczej służby wojskowej oraz uznawania poborowych i żołnierzy za jedynych żywicieli rodzin /Dz.U. nr 21 poz. 124/. Stosownie do treści art. 3 par. 2 pkt 1 Kpa nie stosuje się przepisów tego kodeksu do postępowania w sprawach powszechnego obowiązku obrony. Oznacza to, że do spraw takich nie mają również zastosowania przepisy Kpa o sądowej kontroli decyzji administracyjnych. Z tego względu skargę uznano za niedopuszczalną i postanowiono jak w sentencji.