Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Wiesław Czerwiński Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak (spr.) Asesor WSA Mirella Łent Protokolant Jakub Jagodziński po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział B. na decyzję K.-P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie o nakazanie rozbiórki obiektu 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w T. z dnia [...] nr [...], 2. zasądza od K.-P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. na rzecz strony skarżącej - Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w B. kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów postępowania, 3. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.
Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w B. wystąpiła do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w T. z wnioskiem o wydanie decyzji nakazującej natychmiastową rozbiórkę wybudowanego bezprawnie garażu na działce położonej we wsi D. będącej częścią pasa drogowego drogi krajowej nr [...].
Decyzją z dnia [...], nr [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w T., na podstawie art. 105 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego i art. 81, 83 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, umorzył postępowanie wszczęte na wniosek GDDKiA w dniu [...].
W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że właściciel terenu, który zamierza dokonać zmian w zagospodarowaniu terenu - dąży do rozbiórki obiektu na tym terenie, winien w tej sprawie wystąpić o pozwolenie na rozbiórkę do organu administracji architektonicznej, którym w tym wypadku jest Wójt Gminy O. Jednocześnie organ wskazał przyczyny, które w jego ocenie uniemożliwiają dokonanie rozbiórki przedmiotowego obiektu na drodze postępowania w trybie nadzoru budowlanego.
Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w B. wniosła odwołanie od tej decyzji żądając jej uchylenia i przekazania sprawy organowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania. Uzasadniając swoje stanowisko strona skarżąca podniosła, że jakkolwiek nie można wykluczyć, że stodoła na bazie której dziś istnieje garaż powstała w latach 30-tych, nie zmienia to jednak faktu, że jej modernizacja i przebudowa na garaż nastąpiła znacznie później, w czasach gdy obowiązywało prawo budowlane. Zdaniem strony skarżącej tak daleko idąca przebudowa wymagała posiadania stosownych zezwoleń i uzgodnień, a właściciele garażu takich dokumentów nie posiadają, co wskazuje, że dopuścili się samowoli budowlanej, zatem istnieją podstawy do wydania decyzji o rozbiórce budowli.
Decyzją z dnia [...] nr [...] K.-P. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji.
Podzielając stanowisko organu pierwszej instancji zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji K.-P. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w B., powołując dotychczasowy przebieg postępowania administracyjnego wskazał, iż sporny obiekt, który powstał w latach 30-tych nie może być uznany za obiekt postawiony samowolnie. Stwierdzono także, że na podstawie art. 84 ustawy Prawo budowlane z 1994 r. organ nadzoru budowlanego nie może orzekać o nakazaniu rozbiórki części budynku, wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę, jeżeli budowa dobudowanej części została podjęta po częściowej rozbiórce budynku i połączona z nim trwale w taki sposób, że ewentualna jej rozbiórka wymagałaby jednocześnie doprowadzenia budynku do stanu poprzedniego. Organ odwoławczy wyjaśnił także, iż co prawda w sprawie istnieją przesłanki do stwierdzenia, że zostały wykonane samowolnie roboty budowlane jednakże nie ma podstaw do wydania decyzji na rozbiórkę budynku garażu.
Jednocześnie organ drugiej instancji stwierdził, że w sprawie konieczne jest uregulowanie spraw własnościowych i odszkodowawczych, między innymi założenie przez wnioskodawcę księgi wieczystej dla nieruchomości oznaczonej nr działki [...].