O naruszeniu art. 10 § 1 k.p.a. można mówić wtedy, gdy strona z przyczyn obiektywnie usprawiedliwionych i od niej niezależnych nie mogła brać udziału w postępowaniu, co sygnalizowała w odpowiednim terminie prowadzącemu postępowanie organowi, a ten te okoliczności zignorował. Natomiast prowadzący postępowanie organ administracji państwowej nie jest obowiązany do przedłużenia terminu do zapoznania się z aktami postępowania (art. 10 § 1 k.p.a.), kiedy strona nie podaje obiektywnie usprawiedliwionych powodów niemożności realizacji swego uprawnienia, a nie wcześniejszym stadium postępowania nie wykazywała aktywności, w tym nie wskazywała adresu umożliwiającego doręczenie korespondencji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Bujko, Sędziowie NSA Stanisław Prutis, Danuta Tryniszewska-Bytys (spr.), Protokolant Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2004 r. sprawy ze skargi B. i J. K. na decyzję P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia [...] lipca 2003 r. Nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego - oddala skargę,-
P. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w B. decyzją z dnia [...] lipca 2003 r. o nr [...] utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. z dnia [...] kwietnia 2003 r. nr [...] w sprawie nakazania B. i J. K. rozbiórki obiektu budowlanego o wymiarach 7,00 m x 10,00 m wraz z tarasem o wymiarach 2,56 m x 7,00 m wybudowanego bez pozwolenia na budowę na działce nr geod. [...] w G. P.
Postępowanie administracyjne w sprawie przedmiotowego obiektu zostało wszczęte z urzędu po uzyskaniu informacji od Starosty S. z dnia 21 października 2002 r.
o rozpoczęciu na przedmiotowej nieruchomości budowy budynku mieszkalnego. Właściciele nieruchomości B. i J. K. dnia 30 września 2002 r. wystąpili do Starostwa Powiatowego w S. z wnioskiem o pozwolenie na budowę, jednak roboty budowlane rozpoczęto przed wszczęciem postępowania o pozwolenie na budowę.
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w S. dnia 5 listopada 2002 r. poinformował strony o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie samowoli budowlanej i wyznaczył termin oględzin na dzień 19 listopada 2002 r. J. K. zwrócił się do organu I instancji o zmianę daty oględzin na późniejszą, z uwagi na wyjazd za granicę, do którego to wniosku organ przychylił się i wyznaczył nowy termin oględzin na dzień 10 grudnia 2002 r. Oględziny w terenie zostały przeprowadzone w wyznaczonym dniu bez udziału stron. W dniu oględzin J. K. przesłał faksem zwolnienie lekarskie obejmujące okres od 5 grudnia 2002 r. do 20 grudnia 2002 r. Ustalono podczas wizji, iż na w/w działce został wybudowany bez pozwolenia na budowę budynek mieszkalny w stanie surowym zamkniętym.
W dalszym toku postępowania P.I.N.B. w S. zwrócił się do P.I.N.B. w S. o wezwanie B. i J. K. celem zapoznania ich ze sporządzonym protokołem oględzin oraz przesłuchania na okoliczność prowadzonej budowy. Organ udzielający pomocy prawnej trzykrotnie wzywał strony celem przeprowadzenia powyższych czynności, jednak pierwsze wezwanie zostało doręczone po wyznaczonym terminie, a dwa następne nie zostały odebrane przez adresatów mimo awizowania. P.I.N.B. w S. dwukrotnie przedłużał termin załatwienia sprawy. Korespondencja była kierowana na adres zamieszkania małż. K. wskazany przez nich w pismach wysyłanych do organu. Kolejne zawiadomienia wracały z adnotacją, że nie podjęto ich w terminie. Podobny stan rzeczy miał miejsce w odniesieniu do pisma z dnia
3 marca 2003 r. dotyczącego terminu zapoznania się z aktami administracyjnymi sprawy.
W dniu [...] kwietnia 2003 r. P.I.N.B. w S. wydał decyzję nr [...], w której nakazał B. i J. K. dokonanie rozbiórki przedmiotowego obiektu budowlanego jako wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę. W uzasadnieniu organ powołując się na treść przepisu art. 28 i art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r., Nr 106, poz. 1126 z zm.) wywiódł, iż budowa budynku mieszkalnego wymaga uzyskania pozwolenia na budowę, a niespełnienie tego obowiązku stanowi samowolę budowlaną. Jej konsekwencją, jak wskazano - mogło być jedynie wydanie decyzji w trybie art. 48 cytowanej ustawy. Przepis ten przewiduje w każdym przypadku rozbiórkę obiektu budowlanego wybudowanego bez wymaganego prawem pozwolenia na budowę lub zgłoszenia, niezależnie od jego przeznaczenia.