Nierzetelność ksiąg podatkowych jest zjawiskiem obiektywnym, niezależnym od przyczyn i intencji podatnika oraz od faktu, czy księgę podatkową prowadzi osobiście, czy też powierza jej prowadzenie innym osobom. Tylko tzw. zdarzenia losowe mogą zwalniać od skutków nierzetelności księgi.
oddala skargę w przedmiocie utraty prawa do zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego z tytułu nowo uruchomionej działalności handlowej.
Decyzją z dnia 17 października 1994 r. (...) Urząd Skarbowy w W. M. orzekł utratę przez Władysława W. prawa do zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego z tytułu nowo uruchomionej działalności handlowej od dnia 1 stycznia 1991 r. W uzasadnieniu podano, że badając prowadzoną przez podatnika księgę przychodów stwierdzono w niej następujące nieprawidłowości:
- nie zaksięgowanie przychodu na kwotę 1.100.000 zł z tytułu zakupu dokonanego przez Szkołę Podstawową Nr 1 w W. M. w dniu 7 maja 1991 r.,
- zaniżenie przychodów ze sprzedaży towarów handlowych na łączną kwotę 2.390.000 zł
- brak księgowania po stronie przychodów kwoty uzyskanej prowizji z tytułu prowadzonej działalności komisowej w wysokości 1.574.000 zł, co wynika ze złożonego zeznania
- zawyżono koszty zakupu towarów handlowych o kwotę co najmniej 24.143.000 zł
- nieprawidłowe podliczanie przychodów za miesiąc styczeń 1991 r., gdzie podatnik wskazał obrót w wysokości 9.484.000 zł, a powinno być 10.545.000 zł.
W ocenie Urzędu Skarbowego świadczą one o nierzetelności podatkowej księgi przychodów i rozchodów, co obliguje organ podatkowy do cofnięcia przyznanego zwolnienia od podatku obrotowego i dochodowego, zgodnie z par. 7 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia (...) /Dz.U. nr 35 poz. 203 ze zm./.
Podatnik złożył w dniu 3 listopada 1994 r. "prośbę o odwołanie decyzji". Wyjaśnił w nim, że niezgodność zapisów obrotów danego dnia z wystawionymi rachunkami wynikała z prostego faktu, że towar pobierany był ratami, a rachunek wypisywano dopiero po pobraniu całości towaru. Utarg ze sprzedaży komisowej był księgowany łącznie ze sprzedażą innych towarów, ale został wykazany w zeznaniu, co świadczy o braku zamiaru oszukania Skarbu Państwa. Faktury z B. P. /3 sztuki/ nie mogły być zaksięgowane, bo dotyczyły tego samego towaru. Przy podliczaniu przychodu za miesiąc styczeń 1991 r. popełniono pomyłkę o 1 mln zł. Podatnik dodał także, że nieprawidłowości w księgowaniu wynikały nie z chęci oszukania kogoś, lecz ze słabej znajomości zasad księgowania. Podatnik uważa skarżoną decyzję Urzędu Skarbowego za bardzo krzywdzącą, gdyż nie jest obecnie w stanie zapłacić podatku za 1991 r.
Decyzją z dnia 29 grudnia 1994 r. (...) Izba Skarbowa w Ł. utrzymała w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu stwierdzono, że podatnik nie wyjaśnił w sposób wiarygodny stwierdzonych nieprawidłowości w księgowaniu, w związku z czym Urząd Skarbowy postąpił zgodnie z prawem, orzekając utratę prawa do zwolnienia.
Na powyższą decyzję skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł Władysław W. Wniósł w niej o uchylenie zaskarżonej decyzji Izby Skarbowej i ponownie wyjaśnił - jak w odwołaniu - przyczyny nieprawidłowości w księgowaniu.
W odpowiedzi na skargę Izba Skarbowa wniosła o oddalenie skargi wykazując, że księga podatkowa prowadzona przez skarżącego w 1991 r. była nierzetelna, co nakłada na organy podatkowe obowiązek orzeczenia utraty zwolnienia od podatku obrotowego i dochodowego zgodnie z przepisami Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r.