Skorzystanie z uprawnień celnych, związanych z powrotnym wywozem towaru, zależne jest od ujawnienia faktu wywozu powrotnego przy dokonywaniu odprawy celnej.
oddala skargę.
Decyzją z 25.11.1993 r. Dyrektor Urzędu Celnego w K. odmówił Spółce z o.o. zwrotu cła w łącznej kwocie 18.423.500 zł od 123 kompletów ogumienia rozmiar 1800-25/28 odprawionego w przywozie według zgłoszeń celnych importowych.
Jako podstawę prawną decyzji powołał art. 20 i 69 ustawy - Prawo celne. W uzasadnieniu decyzji podał, że "ze zgłoszeń celnych wywozowych ustalono, że 137 kompletów ogumienia o rozmiarze 1800-25/28 zostało zgłoszonych przez Spółkę do odprawy celnej ostatecznej w wywozie /rubryka 2 formularza celnego - Awiz/ i Urząd Celny dokonał według powyższych zgłoszeń celnych wywozowych odprawy celnej ostatecznej w wywozie bez przeprowadzenia rewizji celnej przedmiotowego towaru. Zgłaszający towar do odprawy celnej wywozowej nie wskazał, że towar ten został uprzednio odprawiony w przywozie przez Urząd Celny i dlatego nie dokonano rewizji całości przesyłki oraz nie stwierdzono tożsamości ogumienia z importowanym.
Ponadto z treści przedłożonego przez Spółkę kontraktu wynika, że Spółka nie posiadała uprawnień ze strony kontrahenta rosyjskiego do sprzedaży towarów objętych ww. kontraktem do innych krajów.
Spółka nie wykazała, zdaniem organu orzekającego, które ogumienie wywożone za granicę według zgłoszeń celnych wywozowych, zostało wcześniej odprawione w imporcie według wskazanego zgłoszenia celnego importowego. Spółka wykazała jedynie łączną ilość ogumienia, co do którego występuje o zwrot cła oraz o uznanie jego tożsamości z odprawionym w imporcie ogumieniem nie określając zgłoszenia celnego importowego, według którego dana partia wywożonego ogumienia została odprawiona w imporcie.
Ponadto Spółka nie wskazała innych znaków identyfikacyjnych przedmiotowego ogumienia pozwalających na ustalenie jego tożsamości, bowiem jego rozmiar nie jest cechą pozwalającą na identyfikację towaru wywożonego z importowanym z zagranicy.
Od powyższej decyzji Spółka wniosła odwołanie. Domagając się jej uchylenia, Spółka zarzuciła obrazę art. 35-37 Kpa i podnosiła, że twierdzenie organu orzekającego, iż brak jest możliwości ustalenia tożsamości towaru jest gołosłowne, nie poparte wnikliwą analizą zebranego w sprawie materiału dowodowego. Zdaniem Spółki, każda z opon i dętek posiada wytłoczony rozmiar ogumienia ze specyficznym oznakowaniem właściwym tylko dla danego producenta.
Decyzją z 10.5.1994 r. - po rozpatrzeniu ww. odwołania - Prezes GUC utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu swego stanowiska podał, iż podmiot, który zamieścił w zgłoszeniu odprawy celnej wywozowy wniosek o dokonanie odprawy celnej ostatecznej, a następnie po wywozie towaru domaga się zwrotu cła przywozowego, ponosi wszelkie negatywne skutki niemożności ustalenia tożsamości towaru w wyniku braku przeprowadzenia właściwej kontroli celnej w toku odprawy celnej wywozowej.
Spółka, jak wynika z przedstawionych dokumentów, nie wnioskowała o dokonanie odprawy celnej w powrotnym wywozie poza obrotem czasowym, ani też nie załączyła dokumentów pierwotnej odprawy celnej i dopiero przy wniosku o zwrot cła z 13.12.1991 r. przedstawiła organowi celnemu ten dokument. Powyższe uchybienia spowodowały, że funkcjonariusz celny nie dokonał czynności mających na celu ustalenie w sposób nie budzący wątpliwości, iż towar wywożony jest tożsamy z towarem uprzednio przywiezionym na polski obszar celny.