uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta (...) w przedmiocie odmowy anulowania czynności
materialno-technicznej zameldowania na pobyt czasowy.
Powoływanie się przez organy administracji w uzasadnieniach decyzji na przepis art. 206 Kc stanowiący - ich zdaniem - podstawę do uznania oświadczenia współwłaścicielki nieruchomości potwierdzającego uprawnienia do przebywania w lokalu za wystarczające dla jej zameldowania, jest błędne. Przepis ten bowiem absolutnie nie reguluje kwestii zarządu rzeczą wspólną ale kwestie związane z realizacją przez współwłaściciela swych uprawnień do współposiadania rzeczy wspólnej, które to kwestie - w razie braku zgody współwłaściciela - są rozstrzygane wyłącznie przed sądem powszechnym w postępowaniu procesowym przy żądaniu dopuszczenia do współposiadania, bądź nieprocesowym przy żądaniu podziału nieruchomości do korzystania /gucad usum/.
Posiłkowanie się przez organy administracji art. 206 Kc wynikło z braku znajomości zasad stosowania prawa cywilnego przy ocenie przesłanek prawa materialnego administracyjnego, a w konsekwencji doprowadziło do naruszenia wydanych z upoważnienia ustawowego przepisów wykonawczych do ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ w postaci rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 czerwca 1984 r. w sprawie wykonywania obowiązku meldunkowego i prowadzenia ewidencji ludności /Dz.U. nr 32 poz. 176/.