Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Śliwa /spr./ Sędzia WSA Ryszard Bryk Asesor WSA Joanna Zdrzałka Protokolant: ref.-staż. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi J. R. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] października 2003 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją rozkaz personalny Komendanta Miejskiego Policji z dnia [...] lipca 2002 r., Nr [...].
II SA/Rz 1905/03
U Z A S A D N I E N I E do wyroku z dnia 25 maja 2004 r.
Decyzją z dnia [...] października 2003 r., Nr [...] Komendant Wojewódzki Policji na podstawie art.138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. Nr 98, poz. 1071 z 2000 r.) po rozpatrzeniu odwołania J. R. od rozkazu personalnego nr [...] Komendanta Miejskiego Policji z dnia [...] lipca 2003 r. w sprawie zwolnienia go ze służby w Policji zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy.
W uzasadnieniu aktu podano, że J. R. był policjantem Komendy Miejskiej Policji i pełnił służbę w referacie ruchu drogowego. Sąd Rejonowy w T. Wydział II Karny wyrokiem z dnia 12 czerwca 2002 r., sygn. akt [...] uznał J. R. winnego popełnienia zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu i skazał go na podstawie art.177 § 1 kk. na karę pozbawienia wolności zawieszając jej wykonanie na okres próby wynoszący 4 lata, karę grzywny oraz zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.
Komendant Miejski Policji, po otrzymaniu prawomocnego wyroku na mocy art.41 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r . o Policji został zobligowany do zwolnienia wymienionego ze służby w Policji. Rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] lipca 2002 r. policjanta zwolniono ze służby z dniem 31 lipca 2002 r.
Od powyższego rozkazu J. R. w dniu 21 sierpnia 2002 r. złożył odwołanie zarzucając organowi zwalniającemu go ze służby złą podstawę prawną wydanego rozkazu personalnego. Mianowicie: w rozkazie personalnym nr [...] Komendant Miejski Policji za podstawę zwolnienia J. R. ze służby przyjął art.41 ust. 1 pkt 4 ustawy o Policji, który stanowi, że policjanta zwalnia się ze służby w przypadku skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego. Odwołujący się wniósł o zmianę podstawy prawnej zwolnienia ze służby w Policji na art. 41 ust. 2 pkt 2 cytowanej ustawy, który dotyczy sytuacji skazania policjanta prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo inne niż określone w art.41 ust. 1 pkt 4 tejże ustawy. Ta podstawa zwolnienia nie pozbawia go świadczeń finansowych związanych ze zwolnieniem ze służby w Policji.
Organ II instancji po dokonaniu analizy całości akt sprawy ustosunkowując się do zarzutów odwołania postanowił rozkaz personalny nr [...] z dnia [...] lipca 2002 r. Komendanta Miejskiego Policji utrzymać w mocy. Uznał, że podstawa prawna w oparciu, o którą dokonano zwolnienia skarżącego się policjanta ze służby jest prawidłowa. W sytuacji, kiedy w stosunku do policjanta zostaje wydany prawomocny wyrok skazujący za popełnienie przestępstwa, uprawniony organ na mocy art.41 ust. 1 pkt 4 ustawy o Policji jest zobligowany do rozwiązania stosunku służbowego ze skazanym policjantem. Popełnione przez J. R. przestępstwo jest przestępstwem ściganym z oskarżenia publicznego, co uniemożliwia zastosowanie wnoszonego przez odwołującego się art. 41 ust. 2 pkt 2 cytowanej ustawy.
Powyższą decyzję do Naczelnego Sądu Administracyjnego zaskarżył J. R. nie wskazując kierunku jej weryfikacji.