Prawo dożywotniego użytkowania części działki i ustanowiona służebność mieszkania daje przymiot strony postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Krzysztofa D. i Witolda I. oraz Adeli L. na decyzję Wojewody K. z dnia 14 sierpnia 1998 r. (...) w przedmiocie rozbiórki obiektu budowlanego:
I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta K. z dnia 19 stycznia 1998 r. (...),
II. zasądza od (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Rz. na rzecz skarżącego Krzysztofa D. koszty postępowania sądowego (...),
III. umarza postępowanie sądowe w stosunku do skarżącej Adeli L. i zwraca jej połowę wpisu od skargi w kwocie (...),
IV. odrzuca skargę Witolda I.
Prezydent Miasta K. decyzją z dnia 19 stycznia 1998 r., (...) nakazał Krzysztofowi D. i Witoldowi I. dokonać rozbiórki obiektu budowlanego w postaci zadaszenia nad komorą zasypową na zboże oraz muru oporowego pod konstrukcję zadaszeń umiejscowionych na działce nr 1995/2 położonej w K. przy ulicy K. w terminie do dnia 30 kwietnia 1998 r.
Powołaną decyzję wydał na podstawie art. 37 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ oraz na podstawie porozumienia z dnia 29.07.1994 r. zawartego pomiędzy Kierownikiem Urzędu Rejonowego w K., a Zarządem Miasta K. w sprawie przejęcia do prowadzenia niektórych zadań z zakresu rządowej administracji ogólnej /Dz.Urz. Woj. K. 1995 nr 18 poz. 143 i Dz.Urz. Woj. K. 1995 nr 21 poz. 162/.
W uzasadnieniu tej decyzji przytoczył, iż rozbudowa młyna "V." położonego w K. przy ulicy K. jest niezgodna z art. 37 ust. 1 pkt 1 i 2 prawa budowlanego z 1974 roku, ponieważ zgodnie z zapisem w Miejscowym Planie Ogólnym zatwierdzonym uchwałą Rady Miejskiej w K. (...) z dnia 8.12.1994 r., Młyn "V." położony jest wraz z przedmiotową częścią rozbudowy w bloku oznaczonym symbolem BB 7 UR - "teren istniejących usług, rzemiosła i drobnej wytwórczości, a w przyszłości możliwość przekształcenia na budownictwo mieszkaniowe".
Z tego właśnie względu przedmiotowa rozbudowa nie może być zalegalizowana.
Poza tym stwierdził, że wykonanie zadaszeń i muru oporowego zmieniło w sposób zasadniczy strukturę naturalnego spływu wód opadowych gromadzonych poprzez orynnowanie i kratki ściekowe powierzchniowe do bezodpływowych studni chłonnych. Powyższe kratki i ciągi kanalizacji deszczowej wykonano na rzędnych, które nie uwzględniają strefy klimatycznej dla miasta K. /60 do 80cm p.p.t./, dochodzi do przemarzania ciągów i rozlewania się wód na posesję Adeli L. Powyższa kwestia dotyczy również projektowanego powierzchniowego odprowadzania wód.
Od tej decyzji odwołanie złożył Krzysztof D. i zarzucił, iż interpretacja miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego, symbolu BB-7UR jest dla niego krzywdząca, gdyż z zapisu tego planu nie wynika, że na tym terenie zakazana jest budowa obiektów zmniejszających uciążliwość działalności młyna dla sąsiadów.
Ponadto w planie nie ma zakazu budowy nowych obiektów związanych z działalnością młyna.
Kwestia odprowadzania wód powierzchniowych została rozwiązana w projekcie odwodnienia terenu, który został wraz z wnioskiem o pozwolenie na budowę przekazany do Urzędu Miejskiego w K.
Nadmienił też, iż rozbiórka przedmiotowych obiektów może spowodować zwiększenie uciążliwości związanej z działalnością młyna od strony posesji L.
Wojewoda K., po rozpatrzeniu odwołania decyzją z dnia 14 sierpnia 1998 r., (...) uchylił zaskarżoną decyzję w części dotyczącej terminu rozbiórki przedmiotowego obiektu i w tym zakresie umorzył postępowanie organu pierwszej instancji, zaś pozostałą część decyzji utrzymał w mocy.
Wymienioną decyzję wydał na podstawie art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa.
W uzasadnieniu swojej decyzji skonstatował, że w aspekcie merytorycznym zaskarżona decyzja jest zgodna z prawem materialnym, natomiast brak było podstaw prawnych do określenia terminu rozbiórki. Uzupełniając stan faktyczny sprawy nadmienił, iż Krzysztof D. i Witold I. są współwłaścicielami działki nr 1995/2 na której znajduje się młyn. Zadaszenie nad komorą zasypową na zboże wraz z murem oporowym wybudowali bez wymaganego pozwolenia na budowę. Przedmiotowe zadaszenie zostało wybudowane w odległości 0,50 m od granicy działki i takie umiejscowienie w istotny sposób narusza uzasadnione interesy osób trzecich, jak też przepisy techniczno-budowlane. W takim stanie rzeczy nakazanie rozbiórki jest zasadne na gruncie art. 37 ust. 1 pkt 2 prawa budowlanego z 1974 roku.