1. Podatnicy rozpoczynający działalność gospodarczą w okresie od 1 stycznia 1999 r. do 31 grudnia 2000 r. obowiązani są do rozpoczęcia ewidencjonowania z dniem przekroczenia w roku podatkowym obrotu z działalności określonej w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w wysokości 20.000 zł, z zastrzeżeniem par. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 listopada 1998 r. w sprawie kas rejestrujących /Dz.U. nr 146 poz. 953/.
2. W sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie m.in. wówczas, gdy wyjdą na jaw istotne dla sprawy okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji nie znane organowi, który wydał decyzję.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2001 r. sprawy ze skargi Stanisława N. na decyzję Izby Skarbowej w S. Ośrodek Zamiejscowy w K. z dnia 20 stycznia 2000 r. (...) w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania decyzji w sprawie zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego w B. z 18 listopada 1999 r. (...), (...).
Decyzją z dnia 20 stycznia 2000 r. (...), wydaną na podstawie art. 245 par. 1 pkt 1 w związku z art. 240 par. 1 i art. 233 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, Izba Skarbowa w S. - Ośrodek Zamiejscowy w K. orzekła o utrzymaniu w mocy decyzji Urzędu Skarbowego w B. z dnia 18 listopada 1999 r. (...), odmawiającej uchylenia po wznowieniu postępowania decyzji ostatecznej tego Urzędu Skarbowego z dnia 13 maja 1999 r., (...), dotyczącej określenia Stanisławowi N. zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za miesiąc luty 1999 r.
Z uzasadnienia wymienionej na wstępie decyzji organu odwoławczego wynika, że Stanisław N. działalność gospodarczą prowadzi od dnia 1 lutego 1999 r. dokonując sprzedaży detalicznej towarów dla osób fizycznych nie prowadzących takiej działalności, wobec czego zgodnie z par. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 listopada 1998 r. w sprawie kas rejestrujących zobowiązany był do ewidencjonowania obrotu przy użyciu kasy fiskalnej. Ponieważ podatnik obowiązku tego nie dopełnił i kasy fiskalnej nie zainstalował z chwilą rozpoczęcia czynności opodatkowanych, przeto utracił on - zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę stanowiącą 30 procent podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług. Konsekwencję tego stanowi też decyzja Urzędu Skarbowego w B. z dnia 13 maja 1999 r. doręczona podatnikowi w dniu 14 maja 1999 r., w której określono mu kwotę do zwrotu w podatku od towarów i usług za miesiąc luty 1998 r. w wysokości niższej od zadeklarowanej przez podatnika w deklaracji VAT-7 o 1.399 zł oraz zaległość podatkową w tymże podatku w kwocie 296 zł. Decyzja ta przez podatnika nie została zaskarżona i stała się ostateczna.
Wynika dalej z uzasadnienia wskazanej na wstępie decyzji Izby Skarbowej w S. - Ośrodka Zamiejscowego w K., że pismem z dnia 12 sierpnia 1999 r. Stanisław N. złożył wniosek o wznowienie postępowania zakończonego wyżej opisaną decyzją ostateczną Urzędu Skarbowego w B. z 13 maja 1999 r. w sprawie określenia kwoty zwrotu podatku za miesiąc luty 1999 r. oraz zaległości podatkowej w tymże podatku domagając się uchylenia tejże decyzji i dokonania zwrotu podatku w wysokości zadeklarowanej, powołując się przy tym na nowelizację przepisu par. 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 listopada 1998 r. w sprawie kas rejestrujących, jaka dokonana została rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 21 czerwca 1999 r., a stosownie do której to nowelizacji obowiązek instalacji kas fiskalnych dotyczył podatników rozpoczynających działalność w 1999 r. dopiero z chwilą osiągnięcia obrotu w wysokości 20.000 zł.
Po wydaniu w dniu 10 października 1999 r. postanowienia o wznowieniu postępowania na wniosek strony, Urząd Skarbowy w B. wydał w dniu 18 listopada 1999 r. decyzję, którą odmówił uchylenia swej decyzji ostatecznej z 13 maja 1999 r. dotyczącej zaległości podatkowej w podatku VAT za miesiąc luty 1999 r., wskazując na to, iż nie ujawniły się żadne nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody, które nie byłyby znane organowi w dniu wydania decyzji. W odwołaniu od tej decyzji podatnik domagał się jej uchylenia wywodząc, że decyzja z 13 maja 1999 r. sprzeczna jest ze znowelizowanym przepisem par. 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 listopada 1998 r. w sprawie kas rejestrujących.