W państwie prawa nie ma miejsca dla mechanicznej i sztywno pojmowanej zasady nadrzędności interesu społecznego nad interesem indywidualnym /art. 7 Kpa/.
Organ orzekający w każdym wypadku ma obowiązek wskazać, o jaki interes ogólny chodzi, i udowodnić, że jest on tak ważny i znaczący, że bezwzględnie wymaga ograniczenia uprawnień indywidualnych obywatela. Zarówno wykazanie takiego interesu, jak i jego znaczenie, a także przesłanki powodujące konieczność przedłożenia w konkretnym wypadku interesu społecznego nad indywidualnym, podlegać muszą wnikliwej kontroli instancyjnej i sądowej, szczególnie wówczas, gdy w ocenie organu w interesie społecznym leży ograniczenie praw obywatela określonych w Konstytucji RP.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Tatiany S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. z dnia 8 listopada 2000 r. (...) w przedmiocie odmowy zezwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - Uchyla zaskarżoną decyzję; (...).
Decyzją z dnia 8 listopada 2000 r. (...), wydaną na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 29 marca 1963 r. o cudzoziemcach /Dz.U. 1992 nr 7 poz. 30 ze zm./ w zw. z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./ oraz art. 127 par. 2 i art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji po rozpoznaniu odwołania Tatiany S. - obywatelki Ukrainy utrzymał w mocy decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia 8 czerwca 2000 r. (...) odmawiającą udzielenia Tatianie S. oraz jej małoletnim córkom Olenie i Walerii zezwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podzielił stanowisko organu pierwszej instancji, że argumenty przytoczone przez Tatianę S. nie uzasadniają uwzględnienia złożonego przez nią w dniu 1 września 1997 r. wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt stały.
Organ odwoławczy uznał jako oczywisty fakt istnienia więzów rodzinnych Tatiany S. z Polską w związku z zawarciem przez nią w dniu 16 sierpnia 1997 r. związku małżeńskiego z obywatelem polskim Bogdanem N. Stwierdził jednakże, że nie jest to wystarczająca przesłanka do udzielenia zezwolenia na pobyt stały, ponieważ w ocenie organu odwoławczego uzasadnione jest przypuszczenie, że Tatiana S. nie prowadzi wraz z mężem wspólnego gospodarstwa domowego, o czym zdaniem organu odwoławczego świadczy fakt zameldowania małżonków pod różnymi adresami oraz zawarcie umowy użyczenia lokalu tylko przez Tatianę S.
Organ odwoławczy podkreślił ponadto, że Tatiana S. prowadziła na terytorium Polski działalność gospodarczą w formie handlu obwoźnego bez wymaganego zezwolenia na zatrudnienie, co w ocenie organu świadczy o lekceważeniu przez nią obowiązującego w Polsce porządku prawnego.
Nadto organ odwoławczy stwierdził, że Tatiana S. nie posiada środków finansowych na pokrycie kosztów pobytu w Polsce oraz wskazał, że odmowa udzielenia zezwolenia na pobyt stały nie pozbawia jej możliwości podjęcia pracy oraz kontynuowania nauki przez córki, gdyż może ona ubiegać się o przedłużenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Tatiana S. wniosła o uchylenie decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz utrzymanej nią w mocy decyzji Wojewody P. zarzucając, że wbrew odmiennym ustaleniom organów obydwu instancji spełnia ona warunki udzielenia zezwolenia na pobyt stały określone w art. 13 ust. 1 i 2 ustawy o cudzoziemcach z 1963 r. Skarżąca powołała się na swoje związki rodzinne z Polską i podniosła, że ma zapewnione w Polsce mieszkanie, użyczone jej rodzinie przez kuzyna Józefa Sz. Stwierdziła, że prowadzi z mężem wspólne gospodarstwo domowe, a także, że posiada w Banku PKO S.A. w Cz. środki pieniężne w kwocie ponad 96 tys. zł oraz dochody uzyskiwane z plantacji truskawek i porzeczek w kwocie ok. 10.000 zł, które wraz z dochodami męża z tytułu umowy o pracę w wysokości ok. 650 zł miesięcznie wystarczają na pokrycie kosztów utrzymania rodziny.
Nadto skarżąca podniosła, że otrzymała pozytywną opinię Komendanta Wojewódzkiego Policji w sprawie ubiegania się o kartę stałego pobytu oraz wyjaśniła, że jej córki uczęszczają do Liceum Ogólnokształcącego w B.-B. i czują się Polkami.