1. Z uwagi na interes społeczny zasadne jest promowanie rozwoju spółek przynoszących państwu korzyści finansowe, natomiast ograniczanie dostępu do rynku podmiotów, które wykazują znikome dochody. Niskie zyski osiągane przez spółkę, której skarżący jest członkiem zarządu, skłaniają do wyrażenia poglądu, że przedłużenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony byłoby sprzeczne z interesem publicznym.
2. Fakt nielegalnego zatrudnienia przez skarżącego dwóch cudzoziemców, którzy nie posiadali zalegalizowanego pobytu w naszym kraju oraz zezwolenia i zgody na wykonywanie zatrudnienia, wyczerpuje przesłanki określone w art. 13 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./ z uwagi na konieczność ochrony ładu i porządku publicznego, w skład którego wchodzi również porządek prawny naszego państwa.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Tran V. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 13 kwietnia 2000 r. (...) w przedmiocie odmowy przedłużenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony - oddala skargę.
Wojewoda decyzją z dnia 10.01.2000 r. odmówił - stosownie do treści art. 22 ust. 2 pkt 1 i 2, art. 82 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./ - przedłużenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony Tran V. i określił termin opuszczenia Polski do 31.01.2000 r.
W motywach wskazano, że ww. prowadzi w Polsce działalność gospodarczą zarejestrowaną pod firmą "H." Sp. z o.o. W dniu 11.08.1999 r. kontrolerzy Urzędu Pracy stwierdzili tam fakt nielegalnego zatrudnienia pracowników, co stanowi naruszenie obowiązującego w Polsce porządku prawnego. Jeżeli dodatkowo dostrzeże się, że 28.12.1999 r. upłynął ww. termin ważności karty czasowego pobytu oraz zezwolenia na pracę, to przebywa on w Polsce nielegalnie. Nie posiada też zameldowania.
Powyższy akt administracyjny został utrzymany w mocy decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 13.04.2000 r. /stosownie do treści art. 22 ust. 2 pkt 2 i ust. 3 w zw. z art. 13 ust. 1 pkt 7 i 9 powołanej ustawy o cudzoziemcach w zw. z art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa/.
W motywach dodatkowo wskazano, że za nielegalne zatrudnianie osób odwołujący został skazany przez kolegium ds. wykroczeń na karę grzywny. Dokonując analizy dochodów skarżącego organ doszedł do wniosku, że są one wyższe aniżeli wykazywane w składanych sprawozdaniach. Te ostatnie zaś nie pozwalają na pokrycie kosztów związanych z pobytem w Polsce, a zatem pobyt ww. należy uznać na niepożądany. W interesie publicznym nie leży długoterminowy pobyt cudzoziemca nie posiadającego wystarczających dochodów na pokrycie kosztów utrzymania.
Nie bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy jest fakt podania przez skarżącego błędnej informacji o miejscu zamieszkania żony i syna, a także ich źródeł utrzymania /rzekomo nie pozostają na jego utrzymaniu/.
Wskazano też, że opinia Komendanta Wojewódzkiego Policji nie ma charakteru wiążącego. Umotywowano też zmianę podstawy prawnej decyzji.
W skardze - żądającej oceny legalności zaskarżonych aktów - Tran V. przyznał, że został ukarany grzywną w wysokości 700 zł za nieprawidłowe zatrudnienie pracowników wynikłe z decyzji członków zarządu. Wbrew zasadzie równości wobec prawa tamci uzyskali pozytywne decyzje co "do przedłużenia im zezwoleń".
Skarżący też podniósł - wbrew twierdzeniom organu I instancji - że posiadał zezwolenie na podjęcie zatrudnienia i zostało ono załączone do akt administracyjnych. Wskazał też, że uzyskiwane przez niego środki wystarczają na utrzymanie w Polsce. Podał też - wskazując na szereg okoliczności - że postępowanie wyjaśniające było prowadzone stronniczo, w szczególności z obrazą art. 7, art. 8 i art. 81 Kpa.
W odpowiedzi na skargę - żądając jej oddalenia - organ II instancji podniósł argumenty zbieżne z motywami zaskarżonych aktów.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie jest zasadna.
Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach, cudzoziemcowi cofa się udzielone zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony albo odmawia się przedłużenia tego zezwolenia, jeżeli: