Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Kozik (spr.) Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Protokolant Referent Łukasz Kawalec po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 października 2017 r. sprawy ze skargi I. w K. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Ministra Sprawiedliwości na rzecz skarżącej I. w K. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Przedmiotem skargi jest decyzja Ministra Sprawiedliwości z [...] listopada 2016 r. Nr [...] wydana, na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 w zw. z art. 127 § 3 i art. 105 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U z 2016 r. poz. 23 z późn. zm, dalej: "K.p.a."), w związku z art. 10 i art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2016 r., poz. 1138 z późn. zm., dalej: "u.k.s.e."), którą organ po rozpatrzeniu wniosku Izby Komorniczej w [...] (dalej: "Izba Komornicza", "Izba", "Skarżąca") o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją Ministra Sprawiedliwości z [...] października 2016 r. nr [...] o powołaniu S. S. na stanowisko komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w K., umorzył postępowanie odwoławcze.
Minister Sprawiedliwości wskazał w zaskarżonej decyzji, że pojęcie strony postępowania zdefiniowane zostało w art. 28 k.p.a., zgodnie z którym stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Przy czym interes prawny, o jakim mowa w tym przepisie to interes "indywidualny, konkretny, aktualny i sprawdzalny obiektywnie, a jego istnienie znajduje potwierdzenie w okolicznościach faktycznych, będących przesłankami zastosowania przepisu prawa materialnego" (tak w komentarzu do art. 28 k.p.a., B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego, Komentarz, wyd. C.H. Beck). Istnieje on więc wówczas, gdy stwierdzamy związek o charakterze materialnoprawnym między obowiązującą normą prawa administracyjnego, a sytuacją prawną konkretnego podmiotu prawa, polegający na tym, że akt stosowania tej normy może mieć wpływ na sytuację tego podmiotu na gruncie administracyjnoprawnym.
Minister Sprawiedliwości podkreślił następnie, że sprawy o powołanie na stanowisko komornika sądowego dotyczą indywidualnych interesów osób ubiegających się o stanowisko komornika sądowego. Zgodnie bowiem z art. 11 ust. 1 u.k.s.e. komornika powołuje Minister Sprawiedliwości na wniosek zainteresowanego. Przedmiotowe sprawy nie dotyczą natomiast indywidualnego interesu prawnego izb komorniczych, tym samym nie są własnymi sprawami samorządu komorniczego. W przepisach administracyjnego prawa materialnego, jak wskazał organ, brak jest przepisu, który expressis verbis wskazywałby na prawo samorządu zawodowego do bycia stroną postępowania administracyjnego, którego przedmiotem jest powołanie na stanowisko komornika sądowego. Interesu tego z pewnością, zdaniem organu, nie można wywodzić np. z faktu posiadania przez samorząd komorniczy osobowości prawnej.
Minister Sprawiedliwości wskazał, że normy art. 11 ust. 1 i ust. 4 oraz art. 93 ust. 1 pkt 2 u.k.s.e., mają charakter ustrojowy, a nie materialnoprawny, podczas gdy przez interes prawny zgodnie z art. 28 K.p.a. należy rozumieć pewną przysługującą jednostce korzyść, znajdującą podstawę w normach prawa materialnego. Pojęcie interesu prawnego odnosi się jedynie do relacji między organem administracji publicznej a jednostką spoza aparatu administracyjnego, o której prawach i obowiązkach organ ten w sposób władczy orzeka, a nie do stosunków między organami administracji publicznej, których zakresów działania dotyczy dane postępowanie. Samorząd zawodowy stanowi zaś formę decentralizacji administracji publicznej. Oznacza to w szczególności, że przypisane jego organom władztwo publiczne, a co za tym idzie - wszelkie ich zadania i kompetencje - przynależą pierwotnie do państwa. Z art. 11 ust. 4 u.k.s.e., wynika natomiast wprost, że samorząd komorniczy jest jedynie organem opiniodawczym, współdziałającym przy wydawaniu decyzji w przedmiocie powołania komornika sądowego. Samorządowi komorniczemu jako organowi opiniodawczemu nie przysługuje prawo występowania w charakterze strony, ponieważ samorząd ten uczestniczy w postępowaniu o powołanie na stanowisko komornika na zasadach określonych w art. 106 K.p.a., przez co wykluczony jest jego jednoczesny udział jako strony w tym postępowaniu.