Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Linkowski Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Kozik (spr.) Sędzia WSA Magdalena Maliszewska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 listopada 2019 r. sprawy ze skargi W. S. na uchwałę Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania oddala skargę
Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych w "(...)" (dalej: "Prezydium KRRP", "Krajowa Rada") uchwałą z "(...)" kwietnia 2019 r. nr "(...)", na podstawie art. 134 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096, dalej: "K.p.a."), stwierdził niedopuszczalność odwołania wniesionego przez W. S. (dalej: "Strona", "Skarżący") od uchwały Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w "(...)" (dalej: "ROIRP") z "(...)" listopada 2018 r. nr "(...)".
W uzasadnieniu uchwały Krajowa Rada wyjaśniła, że pismem z 4 sierpnia 2017 r., Strona - wtedy jeszcze aplikant radcowski, wniosła o zwolnienie z całości opłaty rocznej za szkolenie na aplikacji radcowskiej, a gdyby to okazało się niemożliwe o zwolnienie w takim stopniu w jakim jest to najwyżej możliwe.
Strona, w związku z nierozpoznaniem jej wniosku w terminie 30 dni, 6 listopada 2017 r. wniosła do WSA w Szczecinie skargę na bezczynność ROIRP. Prawomocnym wyrokiem z 1 lutego 2018 roku sygn. II SAB/Sz 161/17 WSA w Szczecinie zobowiązał ROIRP do rozpoznania wniosku Strony w terminie 30 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku. Wyrokiem z 9 października 2018 roku sygn. II GSK 1265/18 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną ROIRP od powołanego wyroku WSA w Szczecinie.
Uchwałą z "(...)" listopada 2018 roku nr "(...)"ROIRP odmówiła zwolnienia Strony z opłaty rocznej za szkolenie w roku szkoleniowym 2017.
Uchwałą z "(...)" grudnia 2018 roku nr "(...)"ROIRP, na wniosek Strony z 26 listopada 2018 r., sprostowała oczywistą omyłkę w uchwale ROIRP nr "(...)"z "(...)" listopada 2018 r., poprzez zastąpienie w tytule powołanej uchwały zwrotu: "w sprawie umorzenia należności z tytułu opłaty rocznej za szkolenie należnej od Pana W. S." zwrotem "w sprawie odmowy zwolnienia Pana W. S. z obowiązku zapłaty opłaty rocznej za szkolenie w roku szkoleniowym 2017".
Pismem z 4 lutego 2019 r., Strona wniosła odwołanie od uchwały ROIRP nr "(...)"z "(...)" listopada 2018 r. W odwołaniu Strona wskazała w szczególności na podjęcie tej uchwały na podstawie przepisu wewnętrznego w stosunku do osoby niebędącej w chwili orzekania członkiem samorządu zawodowego radców prawnych oraz na podjęcie tej uchwały przez osoby podlegające wyłączeniu.
Rozpoznając sprawę Prezydium KRRP uznało, że powyższe odwołanie od uchwały ROIRP z "(...)" listopada 2018 r. jest niedopuszczalne, a zatem nie może być rozpoznane. Krajowa Rada wyjaśniła, że niedopuszczalność odwołania wynikła z przyczyn przedmiotowych, a mianowicie z tego, że brak jest przedmiotu zaskarżenia tj. uchwała ROIRP z "(...)" listopada 2018 r. nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu K.p.a., co wyklucza dopuszczalność złożenia od niej odwołania. Do wniosku takiego prowadzi, zdaniem Krajowej Rady, przede wszystkim podstawa prawna na której została wydana uchwała ROIRP tj. uchwała Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia "(...)" maja 2010 roku nr "(...)"sprawie zasad zwalniania aplikantów radcowskich z całości lub części opłaty rocznej, odraczania terminu jej płatności oraz rozkładania jej na raty. Nie jest to akt prawa powszechnie obowiązującego a "jedynie" uchwała organu samorządu zawodowego radców prawnych mająca wyłącznie wymiar wewnętrzny, co definitywnie przesądza, że zaskarżona uchwała nie jest decyzją administracyjną. Powyższego nie zmienia, jak wskazała Krajowa Rada, ewentualne błędne pouczenie zawarte w takiej uchwale. Jak bowiem wskazał NSA w wyroku z dnia 13 października 2016 roku sygn. II FSK 2438/14 błędne pouczenie strony o możliwości zaskarżenia aktu takiego uprawnienia nie tworzy.