Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska Sędziowie: Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka (spr.) Sędzia WSA Grzegorz Nowecki po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym dnia 11 kwietnia 2019 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi S. w L. na postanowienie Głównego Inspektora Transportu Drogowego z [...] lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy dopuszczenia do udziału na prawach strony w postępowaniu w sprawie o udzielenie zezwolenia na wykonywanie międzynarodowych regularnych przewozów drogowych oddala skargę
Zaskarżonym postanowieniem Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej "GITD") utrzymał w mocy swoje wcześniejsze postanowienie, którym odmówił S. z siedzibą w L. (dalej "Skarżący" lub "Stowarzyszenie") udziału, na prawach strony, w postępowaniu administracyjnym w sprawie udzielenia F. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej "Uczestnik") zezwolenia na wykonywanie międzynarodowych, regularnych przewozów drogowych osób na linii Warszawa-Praga.
Jako podstawę prawną skarżonego postanowienia wskazano art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 i art. 31 § 2 oraz w zw. z art. 31 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz.U. z 2017 r. poz.1257 ze zm.), dalej "k.p.a.".
Do wydania kwestionowanych rozstrzygnięć doszło w następującym stanie faktyczno-prawnym.
W lutym 2018 r. Uczestnik zwrócił się do GITD o wydanie, na jego rzecz, zezwolenia na wykonywanie międzynarodowych przewozów regularnych na trasie Warszawa-Praga, na okres od 26 kwietnia 2018 r. do 25 kwietnia 2023 r. (dalej "Zezwolenie").
W marcu 2018 r., w oparciu o art. 31 § 1 ust. 2 k.p.a., Skarżący złożył do GITD wniosek o dopuszczenie go do udziału, na prawach strony, w postępowaniu dotyczącym udzielenia Zezwolenia. Uzasadniając zasadność żądania odwołał się do postanowień swojego Statutu, tj. § 6 i § 7 pkt 4 - interesu społecznego, - troski o zdrowie i bezpieczeństwo publiczne, w tym pasażerów komunikacji regularnej w krajowym transporcie drogowym; do bezpieczeństwa w ruchu drogowym; do racjonalnej kontroli społecznej nad postępowaniem administracyjnym; do zaspokajania potrzeb przewozowych dla wszystkich obecnych i potencjalnych pasażerów na ww. linii; do podwyższania jakości i standardu, a w szczególności bezpieczeństwa wykonywanych przewozów; do zwalczania nieuczciwej konkurencji w środowisku świadczących usługi transportu drogowego osób. Do wniosku Skarżący załączył swoje KRS i Statut.
GITD oddalając wniosek, przywołał treść § 6 i § 7 Statutu i stwierdził, że żaden z celów działalności wskazanych w Statucie nie uzasadnia dopuszczenia Skarżącego do udziału w tym postępowaniu. Zdaniem organu z całą pewnością nie będzie to chęć integracji osób prowadzących działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego, albowiem może ona przejawiać się wyłącznie w dobrowolnym uczestnictwie przedsiębiorców, którzy świadczą usługi danego rodzaju. Kwestia integracji tego rodzaju podmiotów nie ma też żadnego związku z postępowaniem administracyjnym, którego przedmiotem jest dopiero udzielenie, bądź odmowa udzielenia uprawnień na wykonywanie działalności przewozowej na określonej linii komunikacyjnej.
Przesłanki dopuszczenia nie stanowi również chęć propagowania przez Skarżącego nowoczesnych form wykonywania prywatnych usług transportowych, czy też kreowania pozytywnej opinii o działalności przedsiębiorstw z branży transportu drogowego osób. Zagadnienia te dotyczą bowiem podmiotów funkcjonujących już na rynku usług przewozowych i skupionych w skarżącym Stowarzyszeniu, a obejmują raczej kwestie o charakterze marketingowym. Te zaś wykraczają poza sferą zagadnień, które są przedmiotem badania w toku postępowania o wydanie Zezwolenia na transport drogowy osób.