Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie zastosowania wobec rzeczoznawcy majątkowego kary dyscyplinarnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Piotr Borowiecki Sędzia WSA Jakub Linkowski Protokolant ref. Piotr Niewiński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 września 2016 r. sprawy ze skargi H. B. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie zastosowania wobec rzeczoznawcy majątkowego kary dyscyplinarnej oddala skargę w całości

Uzasadnienie strona 1/6

Decyzją z dnia [...] marca 2016 r., nr [...]wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w zw. z art. 127 § 3 ustawy z dnia

14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm., dalej: k.p.a.) Minister Infrastruktury i Budownictwa po rozpatrzeniu wniosku [...] (dalej: skarżący, rzeczoznawca majątkowy) o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] kwietnia 2014 r., [...], orzekającą o zastosowaniu wobec skarżącego jako rzeczoznawcy majątkowego kary dyscyplinarnej - zawieszenia uprawnień zawodowych na okres 3 miesięcy.

Do wydania powyższej decyzji doszło w oparciu o następujące ustalenia:

W dniu [...] grudnia 2008 r. [...]sporządził opracowanie pt. "Operat szacunkowy z wyceny nieruchomości gruntowej zabudowanej położonej w [...]". Wycena została sporządzona na zlecenie Starosty [...] w celu aktualizacji opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego gruntu. Rzeczoznawca oszacował wartość rynkową nieruchomości na [...]zł.

Sporządzonemu przez skarżącego operatowi "D." Sp. z o.o. z siedzibą w [...] (wieczysty użytkownik gruntu i właściciel budynków objętych wspomnianym operatem) w piśmie z dnia [...] kwietnia 2009 r. zarzuciła następujące nieprawidłowości, które stały się podstawą do wszczęcia postępowania z tytułu odpowiedzialności zawodowej rzeczoznawcy:

1) nierzetelne sporządzenie operatu szacunkowego poprzez porównanie nieruchomości, które nie są do siebie podobne. Do określenia wartości przedmiotowej nieruchomości o powierzchni 36.846 m2 rzeczoznawca majątkowy przyjął nieruchomości o powierzchni 6.057 m2, a więc sześciokrotnie mniejszą. Przyjął również, że nieruchomości o powierzchni 2.671 m2 zlokalizowana w strefie śródmiejskiej, o lokalizacji ocenionej jako korzystna z pełnym uzbrojeniem technicznym, jest podobna do wycenianej nieruchomość, zlokalizowanej w strefie peryferyjnej, o lokalizacji ocenionej jako średnio korzystna z częściowym uzbrojeniem technicznym;

2) niezamieszczenie w operacie szacunkowym uzasadnienia wyniku wyceny, do czego rzeczoznawca majątkowy jest zobligowany przepisem § 56 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. Nr 207, poz. 2109, z późn. zm., dalej: rozporządzenie w sprawie wyceny);

3) sporządzenie operatu szacunkowego wraz z osobą nie będącą rzeczoznawcą majątkowym;

4) uwzględnienie wzrostu cen gruntów inwestycyjnych o 1 % miesięcznie. Rzeczoznawca majątkowy przyjął do porównania transakcje zawarte w czerwcu 2007r., a następnie skorygował ceny o 17 %. Rzeczoznawca majątkowy określił także taki sam wzrost wartości działki nr [...]oraz działki nr [...]pomimo, iż pierwsza jest ponad dwukrotnie większa od drugiej. Wielkość działki ma zasadniczy wpływ na jej cenę. Na działki o mniejszej powierzchni istnieje o wiele większy popyt i z tej racji ich ceny kształtują się na wyższym poziomie. Zaś w przedmiotowej sprawie rzeczoznawca majątkowy przyjął, że wielkość nieruchomości ma najmniejsze znaczenie ze wszystkich ustalonych cech rynkowych;

Strona 1/6