Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Fularski, Sędziowie Sędzia WSA Iwona Szymanowicz-Nowak /sprawozdawca/, Sędzia WSA Cezary Kosterna, Protokolant Referent Justyna Kapusta, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2012 r. sprawy ze skargi K. L., I. L. na bezczynność Ministra Finansów w sprawie nierozpoznania wniosku z dnia [...] maja 2011 r. oddala skargę.
Pismem z dnia [...] września 2011 r. K. L. i I. L. (dalej: "skarżący") złożyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Finansów polegającą - ich zdaniem - na uchylaniu się od rozpoznania wniosku skarżących z [...] maja 2011 r. dotyczącego uzupełnienia postanowienia Ministra Finansów z [...] kwietnia 2011 r. Skarżący wnieśli o "przymuszenie" Ministra Finansów orzeczeniem Sądu do rozpoznania ich wniosku z [...] maja 2011 r.
W uzasadnieniu skargi skarżący wskazali, iż Minister Finansów postanowieniem z [...] kwietnia 2011 r. nr [...] ustalił, iż stroną postępowania wszczętego z wniosku skarżących z [...] stycznia 1999 r. są skarżący i Dyrektor Izby Skarbowej w R.. Z kolei z postanowienia Ministra Finansów z [...] maja 2011 r. nr [...] wynika, iż z tego samego wniosku skarżących z [...] stycznia 1999 r. wszczął on postępowanie wobec PWHU "[...]" K. L. i I. L. (ul. W. [...],[...] R.). Nadto ustalił, że stroną tego postępowania, obok skarżących jest PWHU "[...]" K. L. i I. L. (tj. nieistniejący podatnik od towarów i usług, jak i nieistniejący podmiot gospodarczy od [...] stycznia 2006 r.). Natomiast postanowieniem z [...] maja 2011 r. nr [...] kolejny raz rozszerzył stronę tego postępowania ustalając, iż stroną w tym postępowaniu, obok skarżących, jest nadto Dyrektor Izby Skarbowej w W.. Skarżący wskazali, iż w świetle powyższych postanowień podjęli wątpliwość co do rozstrzygnięcia wskazanego postanowienia Ministra Finansów z [...] kwietnia 2011 r., dlatego też wnioskiem z [...] maja 2011 r. wnieśli o uzupełnienie tego postanowienia co do rozstrzygnięcia. Jednocześnie podnieśli, iż wobec pozostawania Ministra Finansów w bezczynności, polegającej na nieuzasadnionej zwłoce w wydaniu orzeczenia w związku z ich wnioskiem z [...] maja 2011 r., skarżący wnieśli do Ministra Finansów pismem z [...] czerwca 2011 r. ponaglenie, ale bezskutecznie.
Pismem z dnia [...] października 2011 r. skarżący złożyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie drugą skargę na bezczynność Ministra Finansów w przedmiocie uchylania się od doręczenia skarżącym orzeczenia po rozpoznaniu ich wniosku z dnia [...] stycznia 1999 r. w sprawie stwierdzenia nieważności dwóch decyzji Izby Skarbowej w R.:
- z [...] września 1998 r. nr [...] do [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od lipca do grudnia 1993 r. oraz
- z [...] grudnia 1998 r. nr [...] do [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za wszystkie miesiące 1994 r. (sygnatura sprawy WSA w Warszawie VIII SAB/Wa 39/11).
Minister Finansów pismem z dnia [...] października 2011 r. udzielił odpowiedzi jednocześnie na obie skargi wniesione przez skarżących na bezczynność tego organu. W uzasadnieniu odpowiedzi chronologicznie przedstawił przebieg postępowania. Wskazał, iż pismem z [...] stycznia 1999 r. skarżący jako "współwłaściciele PWHU "[...]" (ul. W. [...],[...] R.), zamieszkali przy ul. W. [...] m [...][...] R., wystąpili (w trybie art. 247 § 1 pkt 3 i pkt 5 ustawy Ordynacja podatkowa) o stwierdzenie nieważności w/w ostatecznych decyzji Izby Skarbowej w R.. W trakcie prowadzonego przed Ministrem Finansów postępowania (w wykonaniu wyroku WSA w Warszawie z 9 grudnia 2010 r., VIII SA/Wa 918/10), pismem z [...] maja 2011 r. "K. i I. małż. L." zwrócili uwagę, że decyzje, o stwierdzenie nieważności których wnioskowano, "nie dotyczą K. L. ani I. L., a dotyczą podatnika podatku od towarów i usług, tj. firmy PWHU "[...]" K. i I. L.. Nadto mimo że tymi decyzjami ustalono zobowiązanie w podatku od towarów i usług dla podatnika PWHU "[...]" K. i I. L., to dotychczas nie wydano decyzji o odpowiedzialności osób trzecich, tj. K. i I. L. za zobowiązania podatkowe określone decyzjami Dyrektora Izby Skarbowej w R. z [...] września 1998 r. nr [...] i z [...] grudnia 1998 r. nr [...] (na podstawie art. 40 ust. 1 ustawy o zobowiązaniach podatkowych w związku z art. 332 Ordynacji podatkowej)". Minister Finansów wskazał ponadto, iż pismem z [...] czerwca 2011 r. "K. i I. małż. L." wyjaśnili, że przekazywana do nich korespondencja jest traktowana jako pisma doręczane tym osobom "do wiadomości". Skarżący nie dokonali korekty przedstawionych w piśmie danych adresowych, ani też nazwy firmy, pod jaką kontynuowana jest działalność gospodarcza (przy ul. W. [...] w R.). Minister Finansów wskazał, iż mając na uwadze powyższe okoliczności, przekazał wydane w sprawie (po rozpoznaniu wniosku z [...] stycznia 1999 r.) decyzje z [...] lipca 2011 r. nr [...] i nr [...] na wskazany we wniosku z [...] stycznia 1999 r. adres siedziby firmy. Decyzje te zostały nadane listami poleconymi [...] lipca 2011 r. Podniósł, iż okoliczność wysłania pism była skarżącym znana (co wynika z ich pisma z [...] sierpnia 2011 r.), jednak przesyłki nie zostały podjęte. Listy polecone zostały zwrócone przez Urząd Pocztowy Ministrowi Finansów w dacie [...] sierpnia 2011 r. (zgodnie z adnotacją mieszkanie było zamknięte - zawiadomienie o pozostawieniu pisma w Urzędzie Pocztowym umieszczono w oddawczej skrzynce pocztowej adresata). Minister Finansów podkreślił, iż jak wynika z pism, okoliczność przesłania korespondencji (ww. decyzji Ministra Finansów wydanych w sprawie) nadanej [...] lipca 2011 r. była skarżącym znana. Jednocześnie podniósł, iż w związku z ustaleniem na podstawie danych zawartych w Krajowej Ewidencji Podatników, że obecnie działalność gospodarcza jest prowadzona przez K. L. (ten sam NIP) oraz mając na uwadze wniesienie skargi z [...] października 2011 r. w przedmiocie żądania ponownego przesłania decyzji Ministra Finansów wydanych w sprawie, decyzje te przesłano powtórnie, na wskazany adres domowy.