Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.M. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 marca 2012 r., sygn. akt VII SAB/Wa 6/12 o odrzuceniu skargi M.M. na bezczynność Ministra Sprawiedliwości postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 8 marca 2012 r., sygn. akt VII SAB/Wa 6/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę M. M. na bezczynność Ministra Sprawiedliwości.
Uzasadniając powyższe orzeczenie Sąd I instancji podał, iż dnia 5 grudnia 2011 r. M. M. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Sprawiedliwości, z wnioskiem o zobowiązanie Ministra do załatwienia wniosku z dnia 20 października 2010 r., poprzez podjęcie czynności określonych w rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Sprawiedliwości, Regulaminu Organizacyjnego Ministerstwa Sprawiedliwości i ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych.
W powyższym wniosku skarżący domagał się: wszczęcia procedury unieważnienia orzeczeń sądów powszechnych, w tym klauzul wykonalności oraz orzeczeń i czynności podejmowanych przez komorników w toku postępowania egzekucyjnego (pkt 1, 3, 4, 6); skierowania wniosków dyscyplinarnych przeciwko sędziom (pkt 2); pozbawienia możliwości wykonywania zawodów prawniczych przez radcę prawnego i komornika (pkt 5); wszczęcia postępowania w zakresie przywrócenia mu praw (pkt 7).
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie oddalenie. Podał, że żądania strony zawarte we wniosku z dnia 20 października 2010 r. załatwione zostały w trybie działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał w zaskarżonym postanowieniu, że skarga M. M. na bezczynność Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 20 października 2010 r. w zakresie pkt 7 została rozpoznana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie pod sygn. akt II SAB/Wa 4/12, wobec czego przedmiotem postępowania jest w sprawie niniejszej pozostały zakres skargi, nieobjęty tym postanowieniem.
Powołując treść art. 3 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej "p.p.s.a." Sąd I instancji stwierdził, że Minister Sprawiedliwości nie był zobowiązany na skutek wniosku strony do wydania aktu lub podjęcia czynności, określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4 p.p.s.a.
Sąd stwierdził, że przedmiot niniejszej skargi dotyczy postępowania skargowego prowadzonego w oparciu o przepisy działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego (art. 221 - 260 k.p.a.), sąd administracyjny nie jest zaś właściwy do rozpoznawania skarg załatwianych w oparciu o przepisy tego działu. Sąd wskazał, że sądy administracyjne nie są właściwe do rozpoznawania skarg powszechnych jakimi są skargi zawarte w dziale VIII k.p.a., a więc skargi związane z krytyką wykonywania zadań przez właściwe organy albo ich pracowników, ani także do oceny prawidłowości prowadzonego postępowania skargowego w trybie przepisów działu VIII k.p.a. Z powyższych względów odrzucono skargę jako niedopuszczalną na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia wniósł M. M. , reprezentowany przez radcę prawnego. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia na podstawie art. 183 § 2 punkt 3 p.p.s.a. i zasądzenie od Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który przejął rolę skarżonego organu, kosztów postępowania.