Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Łuczaj Sędzia NSA Ewa Dzbeńska (spr.) Sędzia WSA del. Marian Wolanin po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta Inowrocławia o dokonanie wykładni wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 września 2009 r., sygn. akt I OSK 1337/08 w sprawie ze skargi "I." Sp. z o.o. w I. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bydgoszczy z dnia [...] lutego 2008 r., nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej postanawia: oddalić wniosek.
Wyrokiem z dnia 23 września 2009 r., sygn. akt I OSK 1337/08 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 28 lipca 2008 r., sygn. akt II SA/Bd 296/08, decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bydgoszczy z dnia [...] lutego 2008 r., nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Inowrocławia z dnia [...] grudnia 2007 r., nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej.
W uzasadnieniu Sąd wskazał m. in., że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy naruszył art. 98a ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Po nowelizacji ww. przepisu organ nie mógł wymierzyć opłaty adiacenckiej w wysokości wyższej niż określona w tym przepisie maksymalna stawka 30% różnicy wzrostu wartości nieruchomości. W takim brzmieniu przepis ten obowiązuje od dnia 22 października 2007 r. Przed nowelizacją przewidywał on natomiast, że wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej nie może przekroczyć 50% różnicy wartości nieruchomości. Skoro zatem powyższa zmiana maksymalnej stawki procentowej opłaty adiacenckiej z 50 % na 30 % obowiązywała już w dniu 22 października 2007 r., to Prezydenta Miasta Inowrocławia wydając w dniu [...] grudnia 2007 r. decyzję ustalającą dla "I." Sp. z o.o. opłatę adiacencką z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w związku z dokonanym podziałem nie mógł zastosować nieobowiązującej już stawki 50 %. Było to działanie niezgodne z obowiązującymi przepisami i nie ma w tym zakresie znaczenia, że wciąż obowiązywała uchwała Rady Miejskiej Inowrocławia z dnia [...] czerwca 2004 r. nr [...] określająca 50% stawkę opłaty adiacenckiej.
Pismem, z dnia 5 listopada 2009 r. Prezydent Miasta Inowrocławia wystąpił z wnioskiem o wykładnię powyższego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego. W piśmie wnioskodawca zwrócił się o wyjaśnienie wątpliwości, czy uzasadnionym jest wydanie obecnie (przed upływem 3 lat, o których mowa w art. 98a ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami) decyzji ustalającej opłatę adiacencką ze stawką nie większą niż 30% różnicy wartości nieruchomości, na podstawie nowej uchwały Rady Miejskiej Inowrocławia, uwzględniającej zmianę art. 98a ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, pomimo że faktycznie nie jest ona uchwałą obowiązującą w dniu, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna. Czy też organ w przedstawionym stanie faktycznym nie może wymierzyć opłaty adiacenckiej, jak twierdziła skarżąca spółka.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z przepisem art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), sąd który wydał wyrok rozstrzyga wątpliwości co do jego treści. Konieczność wykładni wyroku zachodzi wówczas gdy jego treść jest sformułowana w sposób niejasny, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia.
W ocenie autora wniosku z treści uzasadnienia wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego nie wynika czy uzasadnionym jest wydanie decyzji ustalającej opłatę adiacencką ze stawką nie większą niż 30% różnicy wartości nieruchomości, na podstawie nowej uchwały Rady Miejskiej Inowrocławia, czy też organ w przedstawionym stanie faktycznym nie może wymierzyć opłaty adiacenckiej.
Uzasadnienie wyroku z dnia 23 września 2009 r., w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, zostało sformułowane w sposób jasny i nie budzący wątpliwości. Taka ocena odnosi się również do tych fragmentów uzasadnienia wyroku, do których nawiązuje w swoim piśmie z dnia 5 listopada 2009 r. wnioskodawca, wskazując potrzebę ich dalszego wyjaśnienia.
Sąd obszernie przedstawił stanowisko w odniesieniu do uchwały Rady Miejskiej Inowrocławia z dnia [...] czerwca 2004 r., wskazując iż pozostawała ona w sprzeczności z ustawowym uregulowaniem, bowiem dopuszczało ono ustalenie opłaty adiacenckiej w wysokości nie większej niż 30 %. Wobec powyższego uchwała ta nie mogła stanowić podstawy do ustalenia należnej opłaty adiacenckiej, a Rada Miasta po wejściu w życie nowelizacji art. 98a ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami winna wydać nową uchwałę uwzględniającą wprowadzone zmiany. Przedstawienie dalszych wyjaśnień w tym zakresie musiałoby wiązać się z wprowadzeniem do uzasadnienia wyroku z dnia 23 września 2009 r. dodatkowej treści, co nie jest dopuszczalne.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 158 w związku z art. 193 powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji