Dnia 27 kwietnia 2022 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi K.K., D. K. i M. K. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 grudnia 2021 r., sygn. akt I OSK 75/19 w sprawie ze skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 września 2018 r., sygn. akt I SA/Wa 1008/18 w sprawie ze skargi K.K., D. K. i M. K. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] marca 2018 r., nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania postanawia: 1. odrzucić skargę o wznowienie postępowania sądowego; 2. zwrócić K.K., D. K. i M. K. ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego kwotę 100 (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu od skargi o wznowienie postępowania.
Pismem z dnia 24 stycznia 2022 r. K.K., D. K. i M. K. wnieśli skargę o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 grudnia 2021 r., sygn. akt I OSK 75/19, którym uchylono wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 września 2018 r., sygn. akt I SA/Wa 1008/18 i oddalono skargę K.K., D. K. i M. K. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] marca 2018 r., nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania.
Jako podstawę wznowienia skarżący wskazali art. 271 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej jako: "p.p.s.a."), podnosząc, iż zostali pozbawieni możliwości działania na skutek naruszenia przez sąd przepisów postępowania, a to:
- art. 15 zzs4 ust. 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (dalej jako: "ustawa COVID-19") i art. 181 § 1 p.p.s.a. poprzez skierowanie i rozpatrzenie sprawy na posiedzeniu niejawnym pomimo niewystąpienia przesłanki niemożności jej przeprowadzenia w trybie zdalnym, a więc skierowanie sprawy na posiedzenie niejawne wbrew regulacji ustawowej,
- art. 106 §2 p.p.s.a w zw. z art. 193 p.p.s.a. poprzez uniemożliwienie stronom wypowiedzenia się w sprawie, na skutek pominięcia przez sąd oświadczenia o braku zgody na rozpatrzenie sprawy na posiedzeniu niejawnym, wyznaczenie posiedzenia niejawnego wbrew ustawie i nieudzielenie skarżącym dodatkowego terminu na przedstawienie dodatkowego stanowiska;
i prawa materialnego przez błędną wykładnię, a to:
- art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. w zw. z art. 3 ust. 2 i art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (dalej także jako: ustawa z 2005 r.), art. 4 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn i art. 4 ustawy z 2005 r. - poprzez naruszenie obowiązku działania na podstawie prawa poprzez oparcie orzeczenia na twierdzeniach wprost sprzecznych z prawem, a to stwierdzenie, że prawo do rekompensaty nie wchodzi w skład spadku i jest nieprzenoszalne, podczas gdy wchodzi w skład spadku, zaś nieprzenoszalne jest jedynie uprawnienie potwierdzone, i prawa materialnego przez niewłaściwe zastosowanie, a to:
- art. 21 ust. 1 i ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. poprzez wywłaszczenie ww. wyrokiem z przysługujących im uprawnień, które nabyli w drodze dziedziczenia.
Skarżący wskazali ponadto, że termin na wniesienie skargi zachowano, albowiem wyrok z dnia 2 grudnia 2021 r., I OSK 75/19 wydany na posiedzeniu niejawnym doręczono stronie w dniu 13 grudnia 2021 r.
W związku z tym skarżący wnosili o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji od wyroku WSA w Warszawie z dnia 5 września 2018 r., sygn. akt I SA/Wa 1008/18 oraz zasądzenie kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego oraz o rozpoznanie skargi na rozprawie.