Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rudnicka, po rozpoznaniu w dniu 2 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. sp. z o.o. w S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 11 czerwca 2013 r., sygn. akt II SA/Sz 328/13 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi P. sp. z o.o. w S. na czynność Prezydenta Miasta S. z dnia [...] lutego 2013 r., nr [...] w przedmiocie pozostawienia wniosku bez rozpoznania postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z 11 czerwca 2013 r., II SA/Sz 328/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odrzucił skargę P. sp. z o.o. w S. na czynność Prezydenta Miasta S. z [...] lutego 2013 r., nr [...] w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosku skarżącej z 30 listopada 2011 r. o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości położonej w S. przy Placu [...] nr [...] w obrębie [...] , oznaczonej numerem działki [...] o powierzchni [...] m2, stanowiącej własność Skarbu Państwa.
W uzasadnieniu, Sąd pierwszej instancji wskazał, że z uzasadnienia skargi oraz akt administracyjnych wynika, że pismem z 13 listopada 2012 r. organ wezwał skarżącą do usunięcia, w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, braku wniosku o przekształcenie poprzez złożenie określonych dokumentów (1. wniosku o udzielenie pomocy publicznej; 2. wypełnionego formularza, którego druk przekazano w załączeniu do pisma; 3. zaświadczeń o pomocy de minimis; 4. szczegółowych informacji na temat informacji ekonomicznej - sprawozdanie finansowe), pod rygorem pozostawienia wniosku z 30 listopada 2011 r. bez rozpoznania.
Skarżąca wyjaśniała organowi w piśmie z 22 listopada 2012 r., że wniosek o udzielenie pomocy publicznej i szczegółowe informacje dotyczące sytuacji ekonomicznej nie stanowią wymagań ustalonych w przepisach prawa, którym winien czynić zadość wniosek o przekształcenie, lecz Prezydent Miasta S. pismem z 19 grudnia 2012 r. pozostawił wniosek skarżącego bez rozpoznania.
Pismem z 2 stycznia 2013 r. skarżąca wezwała organ do usunięcia naruszenia prawa, do którego organ odniósł się w piśmie z 4 lutego 2013 r. (doręczonym skarżącej w 6 lutego 2013 r.). W związku z nieuwzględnieniem wezwania, P. spółka z o.o. 8 marca 2013 r. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie.
Sąd I instancji odrzucił skargę jako niedopuszczalną wskazując, że została ona złożona na czynność organu nienależącą do żadnej z kategorii aktów zaskarżalnych do sądu administracyjnego, a wymienionych w art. 3 § 2 pkt 1 - 7 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej jako p.p.s.a.). Kodeks postępowania administracyjnego nie nadaje czynności pozostawienia pisma strony bez rozpoznania, dokonanej na podstawie wskazanego przepisu art. 64 § 2, określonej formy rozstrzygnięcia w postaci decyzji czy postanowienia, jak czyni to przykładowo w art. 66 § 3 - w którym stwierdza, że zwrot podania następuje postanowieniem zaskarżalnym zażaleniem, czy w przypadku art. 105 § 1 - w którym stwierdza, że umorzenie postępowania z powodu bezprzedmiotowości następuje decyzją. Zaskarżona czynność nie jest zatem ani decyzją, ani postanowieniem. Nie podlega zaskarżeniu odwołaniem (które przysługuje od decyzji), ani zażaleniem, bowiem tego ostatniego nie przewiduje Kodeks, który w art. 141 § 1 stanowi, że zażalenia przysługują tylko na postanowienia i tylko wówczas, gdy Kodeks tak stanowi. Z podanych wyżej powodów zaskarżona czynność nie kwalifikuje się do zaskarżenia do sądu administracyjnego na podstawie art. 3 § 2 pkt 1 - 3 p.p.s.a. (jako decyzja czy postanowienie).