Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku S. I. o uzupełnienie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 marca 2013 r. , sygn. akt I OSK 2614/12 oddalającego skargę kasacyjną Rady Miejskiej w N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 lipca 2012 r. sygn. akt II SA/Kr 716/12 w sprawie ze skargi S. I. na uchwałę Rady Miejskiej w N. z dnia [...] marca 2006 r. nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na oddanie w najem pomieszczeń w Zamku Królewskim w N. postanawia: uzupełnić wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 marca 2013 r., sygn. akt I OSK 2614/12 w ten sposób, że rozstrzygnięcie "oddala skargę kasacyjną" oznaczyć jako pkt 1 sentencji i dodać pkt 2 o treści: "zasądza od Rady Miejskiej w N. na rzecz S. I. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego".
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 27 marca 2013 r., sygn. akt I OSK 2614/12 oddalił skargę kasacyjną Rady Miejskiej w N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 lipca 2012 r. sygn. akt II SA/Kr 716/12 w sprawie ze skargi S. I. na uchwałę Rady Miejskiej w N. z dnia [...] marca 2006 r. nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na oddanie w najem pomieszczeń w Zamku Królewskim w N.
W dniu 5 lipca 2013 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego wpłynął wniosek pełnomocnika S. I. o uzupełnienie wyroku w części dotyczącej zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, wskazując, że sporządzenie i wniesienie odpowiedzi na skargę kasacyjną, z punku widzenia stawki opłat za czynności radcy prawnego, należy traktować analogicznie do sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
zgodnie z art. 157 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270, strona może zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku co do zwrotu kosztów postępowania, jeżeli sąd nie orzekł w tym zakresie.
Z akt sprawy wynika, że pełnomocnik skarżącego w odpowiedzi na skargę kasacyjną zawarł wniosek o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego. Wyrokiem z dnia 27 marca 2013 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną organu, jednakże nie orzekł o zwrocie kosztów postępowania kasacyjnego na rzecz skarżącego. Koszty te są należne na podstawie art. 204 pkt 2 powołanej ustawy, zgodnie z którym w razie oddalenia skargi kasacyjnej strona, która wniosła skargę kasacyjną, obowiązana jest zwrócić niezbędne koszty postępowania kasacyjnego poniesione przez skarżącego - jeżeli zaskarżono skargą kasacyjną wyrok sądu pierwszej instancji uwzględniający skargę.
Stosownie do art. 205 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się ich wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego osobistego stawiennictwa strony. Mając na uwadze, że pełnomocnikiem skarżącego S. I. jest radca prawny, odrębnymi przepisami, o których mowa w powołanym wyżej przepisie są unormowania zawarte w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
Podnieść również należy, że zgodnie z uchwałą składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 listopada 2012 r., sygn. akt II FSK 4/12, art. 204 i art. 205 § 2 - 4 w związku z art. 207 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wraz z właściwymi przepisami odrębnymi, do których odsyła art. 205 § 2 i 3 tej ustawy, stanowią podstawę do zasądzenia zwrotu kosztów za wniesienie sporządzonej przez profesjonalnego pełnomocnika odpowiedzi na skargę kasacyjną. W przedmiotowej sprawie ma zatem zastosowanie stawka opłaty przewidziana § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b w związku z § 5 powołanego rozporządzenia.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 157 § 1 i § 2 w związku z art. 193, postanowił, jak w sentencji.