Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku A. B. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi kasacyjnej A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 30 sierpnia 2012 r., sygn. akt II SA/Sz 604/12 oddalającego skargę A. B. na decyzję Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia (...) kwietnia 2012 r. nr (...) w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
Wyrokiem z dnia 30 sierpnia 2012 r., sygn. akt II SA/Sz 604/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę A. B. na decyzję Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia (...) kwietnia 2012 r. nr (...) w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości.
W skardze kasacyjnej od powyższego wyroku A. B. wystąpił o "zawieszenie wykonalności zaskarżonego wyroku" z uwagi na możliwe doznanie przez właściciela nieruchomości szkody w związku z możliwą realizacją prac przez inwestora, przy jednoczesnym prawdopodobieństwie, że zaskarżone decyzje organu pierwszej i drugiej instancji zostaną uchylone.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy. Z przyjętej wykładni powołanego przepisu wynika, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności dopuszczalne jest również na etapie postępowania kasacyjnego (por. uchwała składu 7 sędziów NSA z 16 kwietnia 2007 r. sygn. akt I GPS 1/07, publ. ONSAiWSA 2007/4/77).
Stosownie do art. 9 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2609 ze zm.), jeżeli w sprawie zakończonej decyzją wydaną na podstawie art. 124 tej ustawy zostanie wniesiona skarga do sądu administracyjnego, organ, który wydał decyzję, wstrzymuje z urzędu jej wykonanie postanowieniem, na które nie przysługuje zażalenie. Nie ulega wątpliwości, iż powyższy przepis miał zastosowanie w niniejszej sprawie i do momentu wydania wyroku przez Sąd pierwszej instancji wykonanie zaskarżonej decyzji Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia (...) kwietnia 2012 r., zezwalającej na założenie i przeprowadzenie przez nieruchomość skarżącego linii elektroenergetycznej było wstrzymane z mocy ustawy. Z chwilą wydania w dniu 30 sierpnia 2012 r. zaskarżonego wyroku decyzja ta stała się wykonalna, gdyż wstrzymanie jej wykonania upadło na podstawie art. 61 §6 p.p.s.a., który stanowi, iż wstrzymanie wykonania aktu lub czynności upada w razie wydania przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji. Zasadnym było więc wystąpienie przez skarżącego z wnioskiem o wstrzymanie wykonania decyzji, skierowanym do Naczelnego Sądu Administracyjnego z uwagi na wniesienie skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie.
W tej sytuacji należało rozważyć czy zachodzi w niniejszej sprawie konieczność ponownego wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Wojewody Zachodniopomorskiego. Rozpoznając złożony wniosek Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż zasługuje on na uwzględnienie. Decyzja z art. 124 ustawy o gospodarce nieruchomościami ograniczająca prawo własności pod realizację infrastruktury przesyłowej niewątpliwie wywołuje nieodwracalne skutki. Biorąc więc pod uwagę intencję ustawodawcy wyrażoną w art. 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami, zmierzającą do zagwarantowania stronie stanu dotychczasowego do czasu oceny zgodności z prawem takiej decyzji przed sądami administracyjnymi, a także nieodwracalne skutki naruszenia prawa własności, Naczelny Sąd Administracyjny postanowił wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 61 §3 w zw. z art. 193 p.p.s.a.